Verbum

перакупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., каго-што.

1. Купіць, перашкодзіўшы зрабіць гэта іншаму.

2. Купіць, адкупіць у каго‑н. што‑н. купленае.

пі́галіца, ‑ы, ж.

Разм. Пра маленькага, шчуплага чалавека, пераважна жанчыну. [Пархута:] — Спробу, так сказаць, робім... Гэта, уласна, усё вунь тая пігаліца выдумала. Краўчанка.

пры́шчык, ‑а, м.

Тое, што і прышч; невялікі прышч. Гэта была дзяўчына з прыпудранымі ружовымі прышчыкамі ля рота і пафарбаванымі валасамі. Карпюк.

пу́чыць, ‑чыць; незак., што.

Раздуваць, уздымаць. Вецер пучыць брызент. □ Не будзе ежа будучыні пучыць так жываты людзям, як гэта самая капуста. Дубоўка.

пяціпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць пудоў вагі. Пяціпудовыя мяхі.. мужчына хапаў так лёгка, нібы гэта былі не мяхі, а падушкі. Чарнышэвіч.

ры́знік, ‑а, м.

Разм. Каравачнік, анучнік. І добра зарабляў [Абрагім] ... Хаця па ім гэта не бачна было — хадзіў абарваны, як рызнік, заўсёды... Ставер.

рычажо́к, ‑жка, м.

Памянш. да рычаг (у 2 знач.); маленькі рычаг. Гэта была пішучая машынка. Новенькая, з бліскучымі рычажкамі і клавішамі. Жычка.

узбаламу́чанасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць узбаламучанага (у 2 знач.). Чаго з лішкам хапала мне, дык гэта непаседлівасці і нейкай нервовай узбаламучанасці. Асіпенка.

у́нтэр-афіцэ́р, ‑а, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў царскай і некаторых замежных арміях. // Асоба, якая мае гэта званне. Малодшы унтэр-афіцэр.

[Ням. Unteroffizier.]

фурма́ншчык, ‑а, м.

Уст. Фурман. [Чалавек] нагледзеў сялянскую фурманку і паехаў. Ён быў у кажушку і здавалася, што гэта таксама малады фурманшчык. Чорны.