1.Разм. Ператварацца ў попел. Сам горад папялеў у агні.Баранавых.
2. Набываць колер попелу. Ужо і зоры ночы позняга лета папялець сталі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́мач, ‑ы, ж.
Дапамога, падмога. [Самоцька:] — Прападу, калі не будзе ніякай помачы.Чорны.Малы адвык ужо клікаць на помач бабулю ці маму і пачынае свой дзень самастойна.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пражыццё, ‑я, н.
У выразе: на пражыццё — тое, што і на пражытак (гл. пражытак). Як бы там ні было, прыбыткаў з дома павінна хапіць.. [Амілі] на пражыццё.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Размясціцца па кватэрах. [У цэнтры раёна] з’явіліся нямецкія салдаты і раскватараваліся па хатах.Чорны.[Вольга] пісала, што хутка пакінуць Вільню і раскватаруюцца ў Варшаве.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фармулява́цца, ‑люецца; незак.
1. Атрымліваць кароткае дакладнае слоўнае вызначэнне. У галаве.. [аўтараў] фармулююцца сказы ў рускай мове і тут жа, пішучы, яны перакладаюць іх на беларускую мову.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rusty
[ˈrʌsti]
adj.
1) іржа́вы, заржаве́лы
a rusty knife — заржаве́лы нож
a rusty stain — пля́ма ад іржы́
2) іржа́вы ко́лер
3) бля́клы, вы́цьвілы
a rusty black — збля́клы, вы́цьвілы чо́рны ко́лер
4) Figur. запу́шчаны, занядба́ны
His French is a little rusty — Ён кры́ху прызабы́ў францу́скую мо́ву
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)