Verbum

анлайнавы слоўнік

запалёны, ‑ая, ‑ае.

1. Хворы на запаленне; прыпухлы, пачырванелы. Запалёны ўчастак цела. □ Віка не зводзіла з бацькі чырвоных, запалёных ад плачу вачэй, крыху здзіўленая і ўражаная, што ён так доўга маўчыць. Шамякін.

2. Узбуджаны, разгарачаны. Запалёны мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́ліч, ‑у, м.

1. Хвароба, пры якой асобныя органы або частка цела трацяць здольнасць да адвольных рухаў. Параліч ног. // перан. Пра стан анямення, поўнай нерухомасці (ад якіх‑н. пачуццяў).

2. перан. Страта здольнасці дзейнічаць; бяздзейнасць. Параліч чыгункі.

[Ад грэч. parálysis — расслабленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tremor

[ˈtremər]

1) дрыжэ́ньне n., дры́жыкі pl. (го́ласу, це́ла, ліста́)

2) уздры́гваньне n., вібра́цыя f.

3) трасе́ньне n

an earth tremor — землятру́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

limb

[lɪm]

1) член це́ла, кане́чнасьць f.

2) сук -а́ m., галі́на f. (дрэ́ва)

v.t.

разьдзяля́ць, расчляня́ць

•

- go out on a limb

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

свіце́цца несов.

1. просве́чивать, пропуска́ть свет;

ткані́на ~ці́цца — ткань просве́чивает;

2. видне́ться, просве́чивать, сквози́ть;

праз саро́чку ~ці́цца це́ла — сквозь руба́шку просве́чивает те́ло;

праз лі́сце ~ціцца не́ба — сквозь листву́ видне́ется не́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

~~аламе́трыя~~ аламетры́я

(ад ала- + -метрыя)

нераўнамерны рост частак цела ў працэсе развіцця арганізма.