пераяда́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пераядаць — пераесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. правісаць — правіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафілёвачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для прафілёўкі. Прафілёвачны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыляга́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. прылягаць — прылегчы (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпуха́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. прыпухаць — прыпухнуць. Прыпуханне рук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскіса́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раскісаць — раскіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распадзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. распадацца — распасціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. рассыхацца — рассохнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раставаць — растаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

савінава́тасць, ‑і, ж.

Спец. Стан савінаватага; сумесная з кім‑н. вінаватасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)