фарбава́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фарбавання. Фарбавальны цэх. // Прызначаны для фарбавання. Фарбавальная машына.

2. Які мае ў сваім складзе фарбу, служыць для афарбоўвання. Фарбавальнае рэчыва. Фарбавальныя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

церабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для цераблення лёну, канапель. — Добры лён? — пацікавіўся Лемяшэвіч. — На славу ўрадзіўся. Не ведаем, як і справімся. Далі церабілку. Новенькую. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрацава́ць (пачаць працаваць) ánfangen* zu árbeiten, in Gang kómmen*;

машы́на запрацава́ла die Maschíne kam in Gang;

мато́р запрацава́ў der Mótor sprang an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прахо́днасць ж

1. (магчымасць прайсці, праехаць) Gángbarkeit f -, Passíerbarkeit f -;

2. тэх Gelä́ndegängigkeit f -, Láuffähigkeit f -;

машы́на павы́шанай прахо́днасці ein gelä́ndegängiges Kráftfahrzeug

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

струг​I м

1. (інструмент) Hóbel m -s, -;

2. (будаўнічая машына) Bódenhobel m, Planíerhobel m, Schälschrapper m -s, -;

даро́жны струг Stráßenhobel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

engine

[ˈendʒɪn]

n.

1) рухаві́к -а́ m., мато́р -а m.

2) параво́з -а, лакаматы́ў -ва m.

3) машы́на, прыла́да f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

альфаты́п

(ад альфа + -тып)

электронная фотанаборная машына, пры дапамозе якой атрымліваюць фотанабор на плёнцы або фотапаперы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

банкабро́ш

(фр. banc á broches)

машына, якая выкарыстоўваецца ў бавоўнапрадзільнай вытворчасці для падрыхтоўкі паўфабрыкату для пражы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэзінтэгра́тар

(ад дэз- + інтэгратар)

машына для драблення і перамешвання сыпкіх рэчываў (зямлі, солі, руды і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камба́йн

(англ. combine)

складаная машына, якая адначасова выконвае некалькі розных аперацый (напр. збожжаўборачны к., горны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)