чарні́ць, чарню, чэрніш, чэрніць; незак.

1. што. Рабіць чорным; фарбаваць у чорны колер. Сам думаю пра Ніну: як яна будзе прыбіраць мой пакойчык, глядзецца ў люстэрка і чарніць бровы ці прычэсваць валасы... Мыслівец. // Забруджваючы дымам, куродымам, чадам і пад., рабіць чорным што‑н. Два коміны цеплавой электрастанцыі дымам чарнілі шэрае неба. Грамовіч.

2. перан.; каго-што. Няславіць, ганьбаваць, прадстаўляць у дрэнным выглядзе каго‑, што‑н. Адзін толькі кульгавы Базыль, сусед іхні, заўсёды чарніў Алёшку перад людзьмі. Якімовіч. «Які ж ты кусачы, — прыслухоўваючыся да .. фальцэту [Барабанава], не без злосці думаў Рудчанка. — Усё чэрніш. Хочаш паказаць, што ў нас усё дрэнна». Сіўцоў.

3. што. Пакрываць чэрню ​2. Чарніць сярэбраныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Палавы́ 1 ’які мае бледна-жоўты колер’ (ТСБМ, Гарэц., Мал., Сцяшк. МГ, Бяльк., Булг., Нар. сл.), полову́ ’тс’ (ТС). Рус. поло́вый, полово́й ’бледна-жоўты, бляклы’, укр. поло́вий ’жоўты, чырвона-жоўты’, ст.-рус. половъ ’бледна-жоўты, бляклы’, ст.-слав. плавъ, польск., в.-, н.-луж. płowy ’бляклы, саламяны’, чэш., славац. plavý ’бляклы, буланы, бледна-жоўты’, серб.-харв. пла̑в, пла́ва, пла́во ’блакітны, светлавалосы’, славен. plàv, pláva ’блакітны’, балг. плав ’бледна-жоўты’. Прасл. polvъ. Роднасныя літ. pal̃vas ’буланы, бледна-жоўты’, ст.-в.-ням. falo ’бляклы, бледны, светлавалосы’, ст.-інд. palitás ’стары, сівы’, palitám ’сівыя валасы’, грэч. πολιός ’шэры’, лац. раlteō ’бледны’, pallidus ’бледны’ і інш. (Траўтман, 205; Вальдэ-Гофман, 2, 239; Фасмер, 3, 313; у Фасмера гл. і інш. літ-ру).

Палавы́ 2 ’хлеб, у якім палова жытняй мукі’ (Касп.), паловэ́й (хлеб) ’тс’ (Шн. 3, Нік. Очерки). Ад пол‑, палова (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

black

[blæk]

1.

adj.

1) чо́рны; ве́льмі цёмны

to turn black — чарне́ць, счарне́ць

2) чорнаску́ры, цёмнаску́ры, нэгрыця́нскі

3) бру́дны, карэ́лы

black hands — карэ́лыя ру́кі

4) апрану́ты ў чо́рнае

black monks — чо́рныя мана́хі, мана́хі ў чо́рным

5) пану́ры, безнадзе́йны

black despair — чо́рная ро́спач

2.

n.

1) чо́рны ко́лер, чарната́ f.; чэрнь f.

2) чо́рная во́пратка, жало́ба f.

3) цёмнаску́ры -ага m., цёмнаску́рая f.; нэгр -а m., нэгрыця́нка f.

3.

v.t.

1) чарні́ць, фарбава́ць на чо́рны ко́лер

2) ваксава́ць (чараві́кі)

4.

v.i.

чарне́ць

•

- black out

- in the black Bookkeep

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

brown

[braʊn]

1.

adj.

1) руды́, бу́ры; кары́чневы

brown hair — руды́я валасы́

2) смугля́вы, загарэ́лы

3) ка́ры

brown eyes — ка́рыя во́чы

4) пану́ры; пава́жны

2.

n.

руды́ ко́лер

3.

v.

1) рабі́ць (рабі́цца) руды́м, рудзе́ць

2) загара́ць (на со́нцы)

•

- brown out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

faint

[feɪnt]

1.

adj.

1) няя́сны (ду́мка), бля́клы, невыра́зны (ко́лер)

2) кво́лы, слабы́

a faint voice — кво́лы го́лас

3) неахво́тны, без запа́лу

4) блі́зкі да непрыто́мнасьці, гато́вы самле́ць

5) нясьме́лы, баязьлі́вы

2.

v.i.

мле́ць, тра́ціць прыто́мнасьць

3.

n.

непрыто́мнасьць f., самле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gray

[greɪ]

1.

n.

1) шэ́ры ко́лер

2) сіво́е сукно́

3) сівы́ -о́га m. (пра каня́)

2.

adj.

1) сівы́ (валасы́, конь, сьві́тка), сіве́нькі

to turn gray — сіве́ць; шэ́ры (дзень, во́чы), шэ́ранькі

2) informal стары́, стараве́чны

3) цёмны, пану́ры, шэ́ры; цяжкі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

malować

незак.

1. фарбаваць;

malować co na czerwono — фарбаваць што ў чырвоны колер;

2. пісаць; маляваць (фарбамі);

3. уяўляць; выяўляць; апісваць;

malować co w ciemnych (jasnych) barwach — апісваць што чорнымі (светлымі) фарбамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ciemny

ciemn|y

1. цёмны;

~y kolor — цёмны колер;

~a noc — цёмная ноч;

2. цёмны; неадукаваны;

3. цёмны; падазроны;

ciemny typ — цёмны (падазроны) тып;

~a gra — несумленная гульня;

~y głos — нізкі голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blaze​1 [bleɪz] n.

1. по́лымя; я́ркі аго́нь;

The fire burst into a blaze. Агонь успыхнуў яркім полымем.

2. бляск, я́ркае святло́ або́ ко́лер

3. бляск, раско́ша, пы́шнасць, хараство́;

a bla ze of colour раско́ша бліску́чых ко́лераў;

a blaze of glory бляск сла́вы;

in the full blaze of beauty ва ўсі́м бля́ску прыгажо́сці

4. вы́бух (пачуццяў);

a blaze of anger вы́бух зло́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blue​1 [blu:] n.

1. сі́ні ко́лер; блакі́т;

She was dressed in blue. Яна была апранута ва ўсё блакі́тнае.

2. сі́нька, сі́няя фа́рба;

Berlin/Paris blue берлі́нскі/пары́жскі лазу́рак

3. BrE член універсітэ́цкай спарты́ўнай кама́нды (Оксфарда, Кембрыджа, Ітана);

get/win one’s blue быць уклю́чаным у кама́нду ўніверсітэ́та

4. the blue lit. не́ба; мо́ра; акія́н

♦

out of the blue рапто́ўна, нечака́на, зняна́цку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)