каска́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Натуральны або штучны вадаспад з уступамі.

2. перан., чаго. Імклівая, нястрымная плынь чаго-н.

К. слоў.

3. Акрабатычны прыём, які імітуе падзенне з чаго-н. (з каня, веласіпеда, турніка і інш.; спец.).

4. У аперэце: хуткі танец, які суправаджаецца спевамі.

5. У тэхніцы: група паслядоўна звязаных і аб’яднаных у адну сістэму аднатыпных прыстасаванняў, збудаванняў і пад. (спец.).

К. гідраэлектрастанцый.

|| прым. каска́дны, -ая, -ае.

Каскадныя электрастанцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пале́гчы, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ля́жа; -ля́жам, -ля́жаце, -ля́гуць; палёг, -лягла́ іе́гла, -лягло́ іе́гла; зак.

1. Легчы (пра многіх).

Дзеці палеглі спаць.

2. (1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв.). Прыгнуцца сцяблом да зямлі (пра злакі).

Жыта палягло.

3. перан. Загінуць, быць забітым (пра многіх).

У тым баі палягло многа салдат.

|| незак. паляга́ць, -а́е (да 2 знач.; спец.); наз. паляга́нне, -я, н. (да 2 знач.; спец.).

Паляганне пасеваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шво, -а, мн. -ы, -оў, н.

1. Месца злучэння сшытых кавалкаў тканіны, скуры.

Парвацца ў шве.

Накладаць швы (сшываць, змацоўваць краі раны, парэзу).

2. Месца злучэння частак чаго-н. (спец.).

Швы чэрапа.

Ш. цаглянай кладкі.

3. Спосаб шыцця, вышыўкі.

Няроўнае ш.

Сцябліністае ш.

Рукі па швах — пра рукі, выцягнутыя ўніз удоўж тулава.

Трашчыць па ўсіх швах — прыходзіць у поўны заняпад, развальвацца; разм.).

|| прым. шыўны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.).

Ш. матэрыял (у хірургіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́друб I (мн. адрубы́) м., ист. о́труб

во́друб II м., спец. отру́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

арэа́л м., спец. ареа́л;

нане́сці ~лы на ка́рту — нанести́ ареа́лы на ка́рту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

асве́тлены

1. прям., перен. освещённый;

2. спец. осветлённый;

1, 2 см. асвятлі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

асемяне́нне ср., спец. осемене́ние;

шту́чнае а. сельскагаспада́рчых жывёл — иску́сственное осемене́ние сельскохозя́йственных живо́тных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

золь I ж. сы́рость, сля́коть

золь II (род. зо́ля) м., спец. золь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адмо́чаны

1. отмо́ченный;

2. спец. отволо́женный;

1, 2 см. адмачы́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адму́чаны I разг. (к адму́чыць) отму́ченный

адму́чаны II спец. (к адмуці́ць) отму́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)