ухо́дзіны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| ухо́дзіны | |
| ухо́дзін | |
| ухо́дзінам | |
| ухо́дзіны | |
| ухо́дзінамі | |
| ухо́дзінах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ухо́дзіны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| ухо́дзіны | |
| ухо́дзін | |
| ухо́дзінам | |
| ухо́дзіны | |
| ухо́дзінамі | |
| ухо́дзінах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ца́пстрыкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| ца́пстрыкі | |
| ца́пстрыкаў | |
| ца́пстрыкам | |
| ца́пстрыкі | |
| ца́пстрыкамі | |
| ца́пстрыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цяле́жкі
‘у калёсах’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| цяле́жкі | |
| цяле́жак | |
| цяле́жкам | |
| цяле́жкі | |
| цяле́жкамі | |
| цяле́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чэ́санкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| чэ́санкі | |
| чэ́санак | |
| чэ́санкам | |
| чэ́санкі | |
| чэ́санкамі | |
| чэ́санках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шчамлё́ткі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| шчамлё́ткі | |
| шчамлё́ткаў | |
| шчамлё́ткам | |
| шчамлё́ткі | |
| шчамлё́ткамі | |
| шчамлё́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
экскрэ́ты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| экскрэ́ты | |
| экскрэ́таў | |
| экскрэ́там | |
| экскрэ́ты | |
| экскрэ́тамі | |
| экскрэ́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эмпірэ́і
‘сфера мар, летуценняў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны
| эмпірэ́і | |
| эмпірэ́яў | |
| эмпірэ́ям | |
| эмпірэ́і | |
| эмпірэ́ямі | |
| эмпірэ́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
singular
1) надзвыча́йны, незвыча́йны, выклю́чны
2) дзіўны́, своеасаблі́вы, спэцыфі́чны
3) адзі́ны, адзі́нкавы
4) адзіно́чны (пра
1) адзіно́чны
2) сло́ва ў адзіно́чным ліку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адзіно́чны
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пяцёра, ‑цярых,
Пяць (ужываецца з назоўнікамі мужчынскага або агульнага роду, якія абазначаюць асоб, а таксама з назоўнікамі, якія маюць толькі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)