ухо́дзіны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ухо́дзіны
Р. ухо́дзін
Д. ухо́дзінам
В. ухо́дзіны
Т. ухо́дзінамі
М. ухо́дзінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ца́пстрыкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ца́пстрыкі
Р. ца́пстрыкаў
Д. ца́пстрыкам
В. ца́пстрыкі
Т. ца́пстрыкамі
М. ца́пстрыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цяле́жкі

‘у калёсах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. цяле́жкі
Р. цяле́жак
Д. цяле́жкам
В. цяле́жкі
Т. цяле́жкамі
М. цяле́жках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чэ́санкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. чэ́санкі
Р. чэ́санак
Д. чэ́санкам
В. чэ́санкі
Т. чэ́санкамі
М. чэ́санках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шчамлё́ткі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. шчамлё́ткі
Р. шчамлё́ткаў
Д. шчамлё́ткам
В. шчамлё́ткі
Т. шчамлё́ткамі
М. шчамлё́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

экскрэ́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. экскрэ́ты
Р. экскрэ́таў
Д. экскрэ́там
В. экскрэ́ты
Т. экскрэ́тамі
М. экскрэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эмпірэ́і

‘сфера мар, летуценняў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. эмпірэ́і
Р. эмпірэ́яў
Д. эмпірэ́ям
В. эмпірэ́і
Т. эмпірэ́ямі
М. эмпірэ́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

singular

[ˈsɪŋgjələr]

1.

adj.

1) надзвыча́йны, незвыча́йны, выклю́чны

a story of singular interest to boys — апавяда́ньне надзвыча́йнае ціка́васьці для хлапцо́ў

2) дзіўны́, своеасаблі́вы, спэцыфі́чны

a singular matter — своеасаблі́вая спра́ва

3) адзі́ны, адзі́нкавы

an event singular in history — падзе́я адзі́нкавая ў гісто́рыі

4) адзіно́чны (пра лік)

2.

n.

1) адзіно́чны лік

2) сло́ва ў адзіно́чным ліку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адзіно́чны

1. в разн. знач. одино́чный; (индивидуальный — ещё) едини́чный;

а. стрэл — одино́чный вы́стрел;

~нае заключэ́нне — одино́чное заключе́ние;

а. палётав. одино́чный полёт;

2. грам. еди́нственный;

а. лік — еди́нственное число́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяцёра, ‑цярых, ліч. зб.

Пяць (ужываецца з назоўнікамі мужчынскага або агульнага роду, якія абазначаюць асоб, а таксама з назоўнікамі, якія маюць толькі мн. лік, і з асабовымі займеннікамі ў мн. ліку). Пяцёра дзяцей. □ За купамі аголеных кустоў мітусіліся хлапчукі школьнага ўзросту. Было іх пяцёра. Колас. У той дзень зранку пяцёра .. [зняволеных] у паўразбураным начною бамбёжкаю цэху выкопвалі неўзарваную бомбу. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)