пласты́да, ‑ы,
[Грэч. plástides — якія ўтвараюць, ад plastós — вылеплены, аформлены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пласты́да, ‑ы,
[Грэч. plástides — якія ўтвараюць, ад plastós — вылеплены, аформлены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плесі́метр, ‑а,
[Ад грэч. plesso — удараю і metreō — мераю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поліэмбрыёнія, ‑і,
[Ад грэч. poly — многа і embryon — зародак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапанава́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапі́л, ‑у,
1.
2. Прапілаванае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапіле́і, ‑яў;
1. Парадны, архітэктурна аформлены ўваход, брама.
2. Назва літаратурных зборнікаў, звычайна тыпу анталогіі.
[Ад грэч. propýlaia — перад уваходам.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратра́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыфугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псамафі́ты, ‑аў;
[Ад грэч. psámmos — пясок і phytón — расліна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуансо́н, ‑а,
1. Верхняя пукатая частка штампа для апрацоўкі металу ціскам.
2. Тое, што і пунсон.
[Фр. poinçon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)