шы́йка, ‑і,
1.
2. Вузкая, завужаная частка чаго‑н.
3. Хваставая частка цела прэснаводнага рака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шы́йка, ‑і,
1.
2. Вузкая, завужаная частка чаго‑н.
3. Хваставая частка цела прэснаводнага рака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Апяша́лы ’лянівы, аслаблены’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стаць 1 ‘спыніцца’, ‘заняць вертыкальнае становішча’, ‘з’явіцца’, ‘застыць на месцы’, ‘адбыцца, здарыцца, зрабіцца’, ‘пачаць’, безас. ‘хапіць’, ста́цца ‘адбыцца, здарыцца’ (
Стаць 2 ‘справа, прычына’, ‘прыстойнасць, гожасць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тыц — выклічнік, выражае раптоўнае дзеянне, нечаканую з’яву, сустрэчу (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дзьмуць, ‑му, ‑меш, ‑ме; ‑мём, ‑мяце;
1.
2. З сілаю выпускаць з рота струмень паветра.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касма́ты, ‑ая, ‑ае.
1. З доўгай густой поўсцю; лахматы.
2. Аброслы доўгімі валасамі; валасаты.
3. Пакрыты ворсам, кароткімі валаскамі (пра тканіну).
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палягчэ́ць, ‑эе;
1. Стаць лягчэйшым па вазе.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патрусі́ць, ‑трушу, ‑трусіш, ‑трусіць;
1.
2.
3. Пабегчы, пайсці дробнымі крокамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераплёт, ‑у,
1.
2. Цвёрдыя вокладкі ў кнізе, сшытку і пад.
3. Рашотка, рама, агароджа з перакрыжаваных перакладзін.
4.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкме́ціць, ‑мечу, ‑меціш, ‑меціць;
1. Убачыць, звярнуць увагу; заўважыць.
2. Звярнуць асаблівую ўвагу, вылучыць сярод іншых.
3. Прыгледзець, падшукаць; намеціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)