незаціка́ўленасць, ‑і, ж.

Стан незацікаўленага; адсутнасць інтарэсу, цікавасці да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ненадзейнага. Ненадзейнасць становішча. Палітычная ненадзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неразга́данасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неразгаданага. Неразгаданасць смутку. Неразгаданасць лёсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаса́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пагасаць — пагаснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглы́бленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан паглыбленага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памнажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. памнажаць — памножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадінфа́рктны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад інфарктам, папярэднічае інфаркту. Перадінфарктны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасто́й, ‑ю, м.

Спец. Стан паводле дзеясл. перастаяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. перасыхаць — перасохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператамле́нне, ‑я, н.

Стан празмерная стомленасці. У мяне бяссонніца, ператамленне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)