расхлусі́цца, ‑хлушуся, ‑хлусішся, ‑хлусіцца; зак.
Разм. Пачаць хлусіць многа і доўга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нарошча ’спосаб, прыём, метад’ (полац., Нар. лекс.), нарошч ’раз, спосаб’ (міёр., Нар. сл.), наро́шчы мн. ’прыступы’, параўн.: «Зуб разбалеўся, учора трыма нарошчамі як уздымецца боль…» (мядз., Нар. словатв.). Няясна; наўрад ці ад нараста́ць ’узрастаць, з’яўляцца зноў і зноў’, хаця апошні прыклад мог бы сведчыць у карысць такога паходжання слова, параўн. наварат ’прыём, заход’. Магчыма, да *orzčęti ’пачаць’, параўн. балг. начин ’спосаб’ (*načęti ’пачаць’) і пад., або да ра́ска ’столка’ (міёр., Нар. сл.) з пераходам а > о пад націскам тыпу штаны/штонікі і чаргаваннем тыпу доска/дошчка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
newborn
[ˈnu:bɔrn]
adj.
1) нованаро́джаны
a new-born baby — нованаро́джанае дзіця́тка
2) адро́джаны, гато́вы пача́ць но́вае жыцьцё
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
здалёк, здалёку прысл von wéitem, von fern;
пачаць здалёк weit áusholen (beim Erzählen) (пры размове)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ссу́нуцца
1. sich verschíeben*, sich in Bewégung setzen (пачаць рухацца);
2. (зблізіцца) zusámmenrücken vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пазагара́цца, ‑аецца; зак.
1. Загарэцца, пачаць гарэць — пра ўсё, многае. Пазагараліся хаты. □ Пазагараліся кастры, ад іскры полымя гарыць. Дубоўка.
2. Пачаць свяціцца, блішчаць — пра ўсё, многае. Пазагараліся ліхтары на вуліцах. Пазагараліся зоркі на небе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. заскроб, ‑скрэбла; зак.
Пачаць скрэбці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заскрэ́бціся, ‑скрабуся, ‑скрабешся, ‑скрабецца; ‑скрабёмся, ‑скрабяцеся; пр. заскробся, ‑скрэблася; зак.
Пачаць скрэбціся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́свеціцца, ‑свеціцца; зак.
Пачаць свяціцца. У небе высвеціліся зоры. Выплыў месяц. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расква́кацца, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць моцна і доўга квакаць. Жабы нешта расквакаліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)