Verbum

мядзве́дзь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вялікая драпежная млекакормячая жывёліна сямейства мядзведзевых з густой поўсцю і тоўстымі нагамі. Буры м. Белы м.

2. перан. Пра няўклюднага, непаваротлівага чалавека (разм.).

◊

Дзяліць шкуру незабітага мядзведзя (разм.) — размяркоўваць прыбытак, якога ў наяўнасці яшчэ няма.

Мядзведзь на вуха наступіў каму (разм., жарт.) — пра чалавека, у якога адсутнічае музыкальны слых.

|| прым. мядзве́джы, -ая, -ае. Мядзведжыя сляды. Мядзведжае футра. Мядзведжая паходка (перан.).

◊

Мядзведжы куток (разм.) — аддаленае, глухое месца.

свіста́ць, свішчу́, сві́шчаш, сві́шча; свішчы́; незак.

1. Утвараць свіст. С. у свісток. С. у пальцы. Свішча паравоз.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ліцца з сілаю (пра вадкасць). З крана свішча вада.

3. перан. Не працаваць, гультаяваць (разм.). Цэлы месяц свістала, а грады травой зараслі.

◊

Вецер свішча ў кішэнях (разм., жарт.) — няма грошай.

Свістаць у кулак (разм., жарт.) — растраціўшыся, сядзець без грошай.

|| аднакр. сві́снуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 і 2 знач.).

зго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Станоўчы адказ, дазвол на што-н. Даць згоду на што-н. З чыёй-н. згоды. Маўчанне — знак згоды (прыказка).

2. Аднадумнасць, агульнасць пунктаў гледжання. Прыйсці да згоды.

3. Сяброўскія адносіны, аднадушнасць. Жыць у згодзе.

4. безас., у знач. вык. Дамовіліся, пярэчанняў няма. Ну, што, з.? Едзем разам?

◊

У згодзе з чым (кніжн.) — тое, што і ў адпаведнасці з чым-н. Дзейнічаць у згодзе з прынятым рашэннем.