адвяза́цца

1. sich lósbinden*, sich lósmachen, sich lösen;

2. разм (перастаць дакучаць) lóswerden* vi (s);

адвяза́цца ад чаго-н sich (D) etw. vom Hálse scháffen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адно́сіцца

1. (уваходзіць у склад) gehören vi (да чаго-н zu D);

2. матэм sich verhálten*;

А адно́сіцца да Б A verhält sich zu B

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спаўза́ць, спаўзці́

1. hinúnterkriechen* vi (s), herúnterkriechen* vi (s);

2. (змясціцца) ábrutschen vi (s);

3. перан пагард ábgleiten* vi (s) (да чаго-н in A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стамі́цца müde wérden (ад чаго-н G), ermüden vi (s), ermátten vi (s);

стамі́цца ад спрэ́чак das Stréiten satt háben; des Stréitens müde wérden [ǘberdrüssig sein] (кніжн)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сыць ж (сытасць) Sáttheit f -;

нае́сціся да сыці sich satt éssen* (чаго-н an D); sich zum Bérsten [Plátzen] satt éssen* (разм);

◊ сыц Бо́жа! gúten Appetít!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дама́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., што.

1. Дакончыць мазанне чаго‑н.; абмазаць, намазаць да якога‑н. месца.

2. Расходаваць на мазанне ўвесь матэрыял. Дамазаць усю гліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дваццаціпяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу ў дваццаць пяць гадоў.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося дваццаць пяць гадоў таму назад. Дваццаціпяцігоддзе творчай дзейнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́нваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да выканаць.

2. Строга прытрымлівацца чаго‑н. Выконваць законы. Выконваць санаторны рэжым.

3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі. Выконваць службу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́перціся, ‑пруся, ‑прашся, ‑прэцца; зак.

Разм.

1. Выйсці, вылезці адкуль‑н., пераадолеўшы перашкоды. Конь выперся з хлява.

2. Выдацца, высунуцца за межы чаго‑н. Выперціся наперад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прабаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.

Праверыць на практыцы прыгоднасць чаго‑н. Выпрабаваць новую канструкцыю. // Праверыць чые‑н. якасці, здольнасці. Выпрабаваць цярпенне. Выпрабаваць сваю сілу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)