Verbum

вяршы́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (кніжн.).

Той, хто вяршыць што-н., распараджаецца чым-н.

В. лёсу.

|| ж. вяршы́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

загато́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што і нарыхтоўшчык (разм.).

2. Той, хто робіць загатоўкі (у 2 знач.).

|| ж. загато́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

панікёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто паддаецца паніцы, распаўсюджвае яе.

|| ж. панікёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. панікёрскі, -ая, -ае.

перайма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто запазычвае, пераймае што-н. у каго-, чаго-н.

|| ж. перайма́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. перайма́льніцкі, -ая, -ае.

адстая́ць², -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; зак., што.

Прысутнічаючы дзе-н., прастаяць да канца.

А. на нагах увесь сеанс.

|| незак. адсто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

адшчапе́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (неадабр.).

Той, хто адкалоўся, адышоў ад калекгыву, ад свайго грамадскага асяроддзя.

|| ж. адшчапе́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

альтруі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто кіруецца альтруізмам.

|| ж. альтруі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. альтруі́сцкі, -ая, -ае.

карэкціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ажыццяўляе карэкціроўку.

Лётчык-к.

2. Лятальны апарат або іншае спецыяльнае прыстасаванне, з якіх вядзецца карэкціроўка артылерыйскага агню.

каўба́снік і кілба́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу.

|| ж. каўба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц і кілба́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

коннагвардзе́ец, -дзе́йца, мн. -дзе́йцы, -дзе́йцаў, м.

1. Той, хто служыць у гвардзейскай кавалерыі.

2. Ваеннаслужачы лейб-гвардыі коннага палка ў дарэвалюцыйнай Расіі.

|| прым. коннагвардзе́йскі, -ая, -ае.