абрушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абрушыць, абрушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспе́рснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан дысперснага. Дысперснасць рэчыва. Ступень дысперснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камато́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да комы ​1. Каматозны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́янне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. каяцца; раскаянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляжня́, ‑і, ж.

Разм. Стан паводле дзеясл. ляжаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мардава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. мардавацца, мардаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металапрака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пракаткі металаў. Металапракатны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мучэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. мучыцца, мучыць; мука, пакута.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нало́жніцтва, ‑а, н.

Кніжн. уст. Стан і становішча наложніцы; пазашлюбнае сужыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаразві́тасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць недаразвітага; недастатковае развіццё. Недаразвітасць арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)