разу́ха, ‑і, ДМ ‑зусе, ж.

Травяністая расліна сямейства крыжакветных. [Леў Раманавіч:] Паўзлі імхі па сенажаці, разуха-асака наступала з балот, зязюльчын лён ды мудранка адваёўвалі сабе прасторы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабасі́ць, ‑башу, ‑басіш, ‑басіць; зак., што і без дап.

Разм. Сказаць што‑н. або праспяваць басам. Ды нам заседжвацца і няма калі, гаспадынька, — прабасіў салдат. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паружо́віць, ‑жоўлю, ‑жовіш, ‑жовіць; зак., каго-што.

Зрабіць ружовым. Шчокі.. [Веры Антонаўны] паружовіў мароз, але твар усё роўна выглядаў знясіленым, ды і ўся яна была як вымачаная. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патлусце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца тлустым, тлусцейшым. Ды і Гуска патлусцела, Нялёгка ёй хадзіць на рэчку дзень за днём, Хаця яна і любіць пакупацца. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыкраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкрасаць у вялікай колькасці. На шолах спелай збажыны Агонь бялюткі ды зялёны Павыкрасалі п[е]руны З калматай хмарышчы свінцовай. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здаво́ленне, ‑я, н.

Адчуванне ўнутранага здавальненне; здаволены стан. Галілей затупаў у радасным здаволенні, але прыгледзеўся.. і сумеўся — разгублена шукаў, каб сказаць што, ды не знаходзіў. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саквая́ж, ‑а, м.

Дарожная сумка, звычайна са скуры або тканіны, з замком. Пакуль Кіра Сямёнаўна распраналася ды распакоўвала свой сакваяж, жанчына неадступна пазірала за ёю. Марціновіч.

[Ад фр. sac ад voyage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сквірчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сквірчэць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Толькі сквірчэнне сала на патэльні ды пах каўбасы прымусілі .. [вага] адысці ад акна. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ору́дие ср.

1. прыла́да, -ды ж.;

ору́дия труда́ прыла́ды пра́цы;

ору́дия произво́дства прыла́ды вытво́рчасці;

2. перен. (средство) прыла́да, -ды ж., збро́я, род. збро́і ж., сро́дак, -дку м.;

язы́к — ору́дие обще́ния мо́ва — сро́дак зно́сін;

3. воен. гарма́та, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ра́нні в разн. знач. ра́нний;

ра́нняя сяўба́ — ра́нний сев;

ра́нняя агаро́дніна — ра́нние о́вощи;

ра́нняя пту́шка — ра́нняя пти́чка;

з малады́х, ды р. — из молоды́х, да ра́нний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)