накі́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Верхняе адзенне без рукавоў.

Плашч-н.

2. Пакрывала на падушкі.

Вышываныя накідкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зае́здзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

1. Знясіліць яздой, работай без адпачынку.

З. каня.

2. перан. Змучыць непасільнай работай (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дармавы́, -а́я, -о́е і дармо́вы, -ая, -ае.

Бясплатны, атрыманы за нішто, без грошай.

Д. абед.

Дармавому каню ў зубы не глядзяць (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вакаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Здольнасць вызначаць адлегласць на вока, без прыбораў.

Мець добры в.

|| прым. вакаме́рны, -ая, -ае.

Вакамерная здымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гале́ц, -льца́, мн. -льцы́, -льцо́ў, м.

1. Невялікая рачная рыба сямейства ўюновых з тонкай скурай без лускі.

2. Марская рыба сямейства ласасёвых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

берэ́т, -а, Мэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Круглая мяккая шапачка без казырка.

Мужчынскі б.

|| памянш. берэ́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

буці́ць, бучу́, бу́ціш, бу́ціць; незак., што і без дап. (спец.).

Рабіць бутавую кладку, выкладваць бутам.

Б. катлаван.

|| зак. забуці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бяскро́ўны, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе малую колькасць крыві; вельмі бледны.

Бяскроўныя вусны.

2. Які адбываецца без кровапраліцця.

Бяскроўная перамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адры́вісты, -ая, -ае.

Які гучыць без плаўных пераходаў, рэзкі, з кароткімі паўзамі; перарывісты.

Адрывістыя гукі.

Гаварыць адрывіста (прысл.).

|| наз. адры́вістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папераапрана́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак., у што і без дап.

Пераапрануцца — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)