skwitować

зак.

1. kogo кніжн. расквітацца з кім;

2. co адказаць на што;

3. z czego адмовіцца ад чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

traktowanie

н.

1. kogo/czego стаўленне, адносіны да каго/чаго; абыходжанне з кім/чым;

2. трактаванне;

3. хім. уздзеянне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nastawienie

н.

1. заводка;

2. рэгуліроўка;

3. do kogo/czego арыентацыя на каго/што; падыход, адносіны да каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kontra

I

супраць;

być kontra czemu — быць супраць чаго;

pro i kontra — за і супраць

II ж. спарт.

контрудар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przelać

зак.

1. пераліць з чаго ў што; праліць праз што;

2. бух. перавесці; пералічыць;

3. na kogoперадаць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ukrywać się

незак. przed kim/czym таіцца, скрывацца, хавацца ад каго/чаго;

ukrywać się za samochodem — хавацца за машынай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

całościowy

całościow|y

цэласны; поўны;

~y obraz (charakter) czego — цэласны вобраз (характар) чаго;

~e opracowanie zagadnienia — цэласная апрацоўка праблемы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgodnie

1. згодна; адзінадушна;

2. z czym згодна, у адпаведнасці з чым; паводле чаго;

zgodnie z umową — паводле пагаднення

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zniechęcać

незак. ( kogo do czego) адбіваць ахвоту (жаданне) (у каго да чаго); адштурхоўваць;

zniechęcać do pracy — адбіваць жаданне працаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хілі́цца, хілю́ся, хі́лішся, хі́ліцца; незак.

1. Прыгінацца ўніз, нахіляцца, нагінацца.

Да вады хіліліся вербы.

Буйныя каласы хіліліся да зямлі.

2. Нахіляцца набок.

Судна пачало х. на той бок, дзе была прабоіна.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., да чаго. Набліжацца да чаго-н., да якой-н. мяжы.

Кароткі снежаньскі дзень хіліўся да вечара.

Час хіліўся да восені.

4. перан., перад кім-чым. Здавацца, пакарацца.

Не нам х. перад цяжкасцямі.

5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Накіроўвацца, ісці да чаго-н. (пра гутарку, справы, учынкі і пад.).

Было відавочна, куды хіляцца падзеі.

Справа хіліцца ў патрэбным напрамку.

6. Туліцца, гарнуцца да каго-н.

Хлопчык хіліўся да матулі.

7. перан. Мець цягу, сімпатыю да каго-н.

Сын больш хіліўся да бацькі, чым да маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)