электрастаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да з’яў электрастатыкі. Электрастатычнае поле. Электрастатычныя сілы. // Які выкарыстоўвае з’явы электрастатыкі для чаго‑н. Электрастатычны генератар. Электрастатычныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

requisition

[,rekwɪˈzɪʃən]

1.

n.

1) рэквізы́цыя f. (асабл. для во́йска)

2) пі́саны зага́д для рэквізы́цыі

3) запатрабава́ньне n., патрэ́ба f.

to be in requisition — быць патрэ́бным для чаго́

2.

v.t.

рэквізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

convert

[kənˈvɜ:rt]

1.

v.

1) ператвара́ць; перарабля́ць

2) наваро́чваць (на ве́ру), навярта́ць; прыахво́чваць да чаго́; пераваро́чваць; абярта́ць

3) пераво́дзіць

2.

n.

пярэ́хрыст -а m., пярэ́хрыстка f.; нэафі́т -а m., нэафі́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

partial

[ˈpɑ:rʃəl]

adj.

1) няпо́ўны, частко́вы

a partial eclipse — частко́вае зацьме́ньне

2) небесстаро́нны, неаб’екты́ўны, прадузя́ты; які́ ма́е сла́басьць, ця́гу да каго́-чаго́

He is partial to sports — Спо́рт — яго́ная сла́басьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aspirant

[ˈæspərənt]

1.

n.

кандыда́т -а m.; прэтэндэ́нт -а m., прэтэндэ́нтка f.

aspirants for the office of mayor — прэтэндэ́нты на паса́ду мэ́ра

2.

adj.

які́ імкне́цца да чаго́, прэтэнду́е на што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wise

[waɪz]

adj.

1) му́дры, разва́жны

2) разу́мны

wise advice — разу́мная пара́да

3) зь вялі́кімі ве́дамі, вучо́ны

to be wise to, Sl. — быць сьве́дамым чаго́; быць у ку́рсе спра́вы

- wise up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

yen

I [jen]

n.

ена f. (грашо́вая адзі́нка ў Япо́ніі)

II [jen]

1.

n., informal

пры́хамаць, пра́га f., жада́ньне n.

to have a yen for — пра́гнуць чаго́

2.

v.i. (-nn-)

жада́ць, пра́гнуць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

abstain

[əbˈsteɪn]

v.i. (from)

стры́мвацца, устрымва́цца; адмаўля́цца ад чаго́

to abstain from smoking (alcohol) — стры́мвацца ад курэ́ньня (алькаго́лю)

When a vote was taken, several members abstained — Калі галасава́лі, ко́лькі сябро́ў устрыма́лася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exception

[ɪkˈsepʃən]

n.

1) вы́нятак -ку m.

with the exception of… — за вы́няткам каго́-чаго́

2) пярэ́чаньне, запярэ́чаньне n.

to take exception —

а) не згаджа́цца з чым, пярэ́чыць

б) чу́цца абра́жаным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вініць ’вінаваціць’ (БРС, КТС, Нас., Бяльк.), укр. винити ’вініць’, рус. винить, арханг. винуть ’тс’, ст.-рус. винити ’быць прычынай чаго-небудзь, вінаваціць, абвінавачваць, асуджаць, караць’, польск. winić ’прызнаваць вінаватым, абвінавачваць’; ’караць, абкладваць штрафам’; ’плаціць за шкоду, кампенсаваць’, в.-луж. winić ’абвінавачваць’, чэш. viniti ’вініць, лічыць каго-небудзь вінаватым, прыпісваць каму-небудзь адмоўную рысу’, славац. viniť ’абвінавачваць’, макед. вини ’вініць каго-небудзь’, балг. виня ’вініць, абвінавачваць’. Прасл. viniti ўтворана ад назоўніка віна1 (гл.) і суф. ‑iti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)