beréit stéllen

vt

1) рыхтава́ць

2) нарыхто́ўваць

3) вырабля́ць

4) выдзяля́ць, дава́ць (крэдыты), асігнава́ць (грошы)

5) вайск. выво́дзіць на зыхо́днае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Énge

f -, -n

1) цесната́

2) цясні́на, дэфіле́

3) пралі́ў

j-n in die ~ tréiben* — ста́віць каго́-н. у безвыхо́днае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zúspitzen

1.

vt

1) завастра́ць

2) перан. абвастра́ць, надава́ць вастрынр

2.

(sich) абвастра́цца

die Láge hat sich zú- gespitzt — стано́вішча абвастры́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

павярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнуты; зак.

1. каго-што. Варочаючы, змяніць становішча каго-, чаго-н.

П. ключ.

П. хворага на бок.

2. каго-што і без дап. Змяніць напрамак, шлях руху.

П. з вуліцы ў завулак.

П. каня назад.

Дарога павярнула ў лес.

3. перан., што. Даць чаму-н. іншы напрамак, развіццё.

П. гаворку на іншы лад.

П. справу па-свойму.

|| незак. паваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. паваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вір, -у, М у віры́, мн. віры́, -о́ў, м.

1. Кругавы, лейкападобны рух вады на рацэ, які ўзнікае ад сутыкнення сустрэчных плыней.

В. бурліў і пераліваўся.

В. падзей (перан.).

2. Глыбокае месца ў рацэ з ямай, дзе адбываецца завіхрэнне плыні.

◊

У віру на калу (разм.) —

1) пра няўстойлівае, няпэўнае жыццё;

2) далёка, невядома дзе.

Хоць у вір галавой (разм.) — пра цяжкае, бязвыхаднае становішча.

|| памянш. віро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

|| прым. віравы́, -а́я, -о́е.

Віравая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абцугі́, -о́ў.

1. Металічны інструмент у выглядзе двух змацаваных на шарніры стрыжняў, які служыць для сціскання, захоплівання, расколвання, вырывання.

Сталярныя а.

2. Інструмент, які выкарыстоўваецца ў кавальскай справе для захоплівання і заціскання жалеза.

Кавальскія а.

3. перан. Тое, што стрымлівае, заціскае развіццё чаго-н.

Краіна ў абцугах крызісу.

4. перан. Ваенная аперацыя — ахоп праціўніка з двух бакоў.

◊

Абцугамі не выцягнеш — нічога не даб’ешся ад каго-н.

Узяць у абцугі — стварыць каму-н. абставіны, становішча безвыходнасці.

|| прым. абцуго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

умацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш моцным, устойлівым.

Бераг умацаваўся.

Перасаджанае дрэва ўмацавалася ў новым грунце.

2. Размясціцца, стварыўшы сабе абарончыя збудаванні.

Часць умацавалася на новым месцы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш моцным, здаровым, трывалым.

Нервы ўмацаваліся.

Здароўе ўмацавалася.

Яго становішча ўмацавалася.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць цвёрдым, устойлівым, усталявацца, устанавіцца.

Гаспадаркі ўмацаваліся.

|| незак. умацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. умацава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

precarious

[prɪˈkeriəs]

adj.

1) няпэ́ўны, хі́сткі; незабясьпе́чаны, небясьпе́чны, рызыко́ўны (і пра жыцьцё)

2) неабгрунтава́ны, сумне́ўны (пра высно́ву)

3) ненадзе́йны, зале́жны ад чужо́е во́лі

precarious situation — няпэ́ўнае стано́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дэмабіліза́цыя

(фр. démobilisation)

1) звальненне з вайсковай службы ў запас;

2) перавод узброеных сіл і народнай гаспадаркі з ваеннага становішча на мірнае;

3) перан. аслабленне актыўнасці, гатоўнасць да выканання якіх-н. задач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

умацава́ць сов., в разн. знач. укрепи́ть; (сделать прочным — ещё) упро́чить;

у. плаці́ну — укрепи́ть плоти́ну;

у. по́дступы да го́рада — укрепи́ть по́дступы к го́роду;

у. дысцыплі́ну — укрепи́ть дисципли́ну;

у. не́рвы — укрепи́ть не́рвы;

у. сваё стано́вішча — укрепи́ть (упро́чить) своё положе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)