прадметнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Настаўнік, спецыяліст па якому-н. пэўнаму вучэбнаму прадмету.

  • Аб’яднанні прадметнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

каморнік назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

Спецыяліст па межаванню і землеўпарадкаванню.

|| прыметнік: каморніцкі.

  • К. абмер зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кандытар назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па прыгатаванню кандытарскіх вырабаў або (устарэлае) той, хто імі гандлюе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

інжынер назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй.

  • І.-механік.
  • Ваенны і.

|| прыметнік: інжынерскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Мінёр ’спецыяліст па міннай справе — мініраванню і размініраванню’ (ТСБМ). З рус. мінёр ’тс’, якое з франц. sapeur‑mineur ’сапёр’. Да мі́на 1 (гл.). Сюды ж віц. міноршчык ’мінёр’ (Бел. хр. дыял.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ірані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па іраністыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каракуляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па каракуляводству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахчаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па бахчаводству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бето́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па бетонных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліёлаг, ‑а, м.

Уст. Спецыяліст у галіне бібліялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)