Verbum

аме́жнік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства парасонавых. [Леў Раманавіч:] — [Зязюльчынаму лёну і асацэ] спадарожнічае ніцая лаза і чарот, амежнік і мудронка, багун і чылібуха. Асіпенка.

анемо́на, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства казяльцовых з жоўтымі, белымі або ружовымі кветкамі, якія лёгка адлятаюць ад ветру; кураслеп.

[Грэч. ánemos — вецер.]

ара́хіс, ‑у, м.

1. Травяністая алейная бабовая расліна.

2. зб. Плады гэтай расліны, якія спажываюцца; земляныя або кітайскія арэхі.

[Ад грэч. arachis — зелле.]

баклажа́н, ‑а, м.

1. Паўднёвая аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых.

2. Мясісты плод гэтай расліны сіняга або фіялетавага колеру.

агаткі, ‑так; адз. агатка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Лекавая і дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з белымі або ружовымі кветкамі.

падты́ннік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства макавых, з жоўтымі кветкамі, сабранымі ў парасонападобныя суквецці, і аранжавым млечным сокам; чыстацел.

пажа́рніца, ‑ы, ж.

Шматгадовая расліна сямейства злакавых з суквеццем у выглядзе мяцёлкі. Пад полагам вербаў бурна разраслася пажарніца. Гавеман.

мардо́ўнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі, сінімі, фіялетавымі або белымі кветкамі, сабранымі ў густую гронку.

маяра́н, ‑у, м.

Пахучая травяністая расліна сямейства губакветных з чырвонымі і белымі кветачкамі (ужываецца ў кулінарыі, медыцыне і парфумерыі).

[Іт. maiorana.]

сні́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з буйнымі лісцямі і белымі кветкамі.