зале́жаць несов. зави́сеть;
гэ́та ад мяне́ не ~жыць — э́то от меня́ не зави́сит;
склон дапаўне́ння ~жыць ад дзеясло́ва — паде́ж дополне́ния зави́сит от глаго́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
праця́ць сов.
1. пронзи́ть; проткну́ть; проре́зать;
2. (зубами) прокуси́ть, прохвати́ть;
3. перен. пронзи́ть;
гэ́та ду́мка балю́ча ~цяла́ сэ́рца — э́та мысль бо́льно пронзи́ла се́рдце
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
урэ́шце
1. нареч. наконе́ц, в конце́ концо́в;
у. ён з’яві́ўся — наконе́ц он яви́лся;
2. вводн. сл. наконе́ц;
гэ́та, у., непрысто́йна — э́то, наконе́ц, неприли́чно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зна́чыцьII
1. (абазначаць) bedéuten vt, Bedéutung háben;
што гэ́та зна́чыць? was bedéutet [heißt] das?, was hat das zu bedéuten?, was soll das héißen;
гэ́та нічо́га не зна́чыць das hat nichts zu ságen, das tut nichts zur Sáche;
гэ́та што-н ды зна́чыць! das will schon (et)-was héißen!, das ist schon (et)was!;
2. (мець значэнне, сілу, вагу) wert sein, bedéuten vt, Éinfluss háben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
змо́ва, ‑ы. ж.
Тайнае пагадненне некалькіх асоб аб сумесных дзеяннях супроць каго‑, чаго‑н. для дасягнення пэўных палітычных мэт. Насельніцтва пачало ўсё больш і больш пераконвацца, што гэта дума з’яўляецца новай змоваю буржуазіі і самаўладства. Колас. // Тайны ўгавор, дамоўленасць. [Наталля:] Дык гэта ж і ёсць змова дваіх супроць трэцяга. Прычым, гэты трэці — чэсны чалавек. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камандо́р, ‑а, м.
1. Вышэйшае званне ў рыцарскім ордэне. // Асоба, якая мае гэта званне.
2. Уст. Начальнік атрада суднаў без адміральскага чыну. Камандор эскадры.
3. Званне старшыні яхт-клуба. // Асоба, якая мае гэта званне (у некаторых краінах Заходняй Еўропы, у ЗША і ў СССР да 1926 г.). // Кіраўнік конных, лыжных, аўтамабільных і пад. спаборніцтваў.
[Фр. commandeur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штампава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад штампаваць.
2. у знач. прым. Выраблены з дапамогай штампа (у 1 знач.). Штампаваная дэталь. Штампаваны крышталь. Штампаваны карданаж.
3. перан.; у знач. прым. Які ствараецца або дзейнічае па агульнаўжывальнаму, збітаму ўзору, штампу. Штампаваныя выразы. □ [Шэмет:] — Гэта не штампаваны арганізатар, гэта самародак. Такіх арганізатараў трэба цаніць на [вагу] золата! Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здзіў, здзіву, м.
Разм. Дзіва, здзіўленне. Хаця ўсё лета ў той год было пагодлівае, але гэта нядзеля выдалася на здзіў яснай. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здранцве́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. здранцвець. — Мамка, мне страшна! — закрычала Валюшка, і гэта вывела Ліду Сцяпанаўну з стану здранцвення. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жылава́ты, ‑ая, ‑ае.
Мускулісты, жылісты. Андрэй сустрэў Арлоўскага на ганку. Гэта быў высокі худы чалавек, крыху сутулы, з вялізнымі жылаватымі рукамі. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)