2. Прасунуць да пэўнага месца (патрон, снарад і пад.).
Д. патрон у патроннік.
3. Адправіць, паслаць што-н. для ўручэння (карэспандэнцыю і пад.), а таксама накіраваць каго-н. куды-н. з пэўнай мэтай.
Д. сватоў.
Д. пакет з дакументамі.
|| незак.дасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.дасы́лка, -і, ДМ -лцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скупы́, -а́я, -о́е.
1. Празмерна беражлівы, да прагнасці ашчадны.
Скупая суседка.
Скупа (прысл.) траціць грошы.
2. Які сведчыць аб празмернай беражлівасці, прагнасці.
С. падарунак.
3. Які не дасягае крыху якой-н. меры, вагі і пад., няпоўны (разм.).
С. беркавец сена.
С. кілаграм цукру.
Скупая вячэра (бедная, мізэрная).
4.перан. Недастатковы, слабы ў сваім праяўленні; умераны, стрыманы.
С. дожджык.
Скупыя словы пахвалы.
С. на словы чалавек (які маўчыць).
|| наз.ску́пасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
схоў, схо́ву, мн. схо́вы, схо́ваў, м.
1. Захоўванне чаго-н.
Палажыць грошы на с.
2. Месца, дзе можна схавацца ад каго-, чаго-н., а таксама якое-н. патаемнае месца, збудаванне для ўкрыцця каго-, чаго-н.
Знайсці с. у бярэзніку ад сонца.
На гарышчы быў с.
3.мн. (схо́вы, -аў). Сховішча, памяшканне для захоўвання чаго-н.
4.перан. Тое, што недаступна для іншых, што хаваецца ў душы, сэрцы.
Патаемныя сховы душы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
circulation
[,sɜ:rkjəˈleɪʃən]
n.
1) цыркуля́цыя f., кругаваро́т, абаро́т -у m.
2) пашыра́ньне, распаўсю́джваньне n.
3) валю́та f., гро́шы ў абаро́це
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
loaded[ˈləʊdɪd]adj.
1. загру́жаны, абцяжа́раны
2. зара́джаны
3. : a loaded question навадно́е пыта́нне
4.infml мо́цна п’я́ны, п’я́ны ў дым
5.infml які́ мае гро́шы, пры граша́х
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пе-пе-пе ’падзыўныя для кароў’ (лях., ДАБМ, камент., 895). Гукапераймальнае, утворанае, магчыма, з пачатковага складу і.-е. назвы скаціны *pekʼu‑ (параўн. лац.pecus ’скаціна’, ст.-інд.páçu, paçús, авест.pasu‑ ’тс’, ст.-грэч.πέκος ’шкура’, гоц.faíhu ’грошы’, ст.-в.-ням.fihu ’скаціна’, прасл.*pьsъ ’(калматы) сабака’). Параўн. і інш. падзыўныя словы для кароў з гэтым жа коранем: псе-псе-псе, псейка‑псейка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́тны1 ’ваенны, баявы’ (ТСБМ, Нас.): ратны чарвяк ’лічынка грыбнога камара’, паходжанне назвы тлумачыцца яе паводзінамі: “Лічынкі гэтага насякомага збіраюцца ў вялікую групу і пачынаюць “падарожнічаць”. Яны белага колеру і паўзуць суцэльнай лентай, шырынёю да двух сантыметраў і даўжынёю да чатырох-шасці метраў, за што і атрымалі сваю народную назву” (Кахманюк, Родная прырода, 1978, 6, 13). Гл. раць.
Ра́тны2 ’арэндны’: ратные грошы (Нас.). Ад ра́та (гл.).