запа́зуха, ‑і, ДМ ‑зусе, ж.
Разм.
1. Тое, што і пазуха (у 1 знач.). Нямко асцярожна ўзяў птушанятка ў рукі, пахукаў яму ў роцік, потым гэтак жа асцярожна палажыў у запазуху. Кулакоўскі.
2. у знач. прысл. запа́зухай. У пазусе, у запазусе. Схаваць грошы запазухай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)