фігура,

знешнія абрысы прадмета, чалавечага цела; пазіцыя аб’екта пры выкананні пэўных рухаў; мастацкае адлюстраванне постаці чалавека або жывёлы; моўны зварот; меладычны элемент; ігральная фішка; важная значная асоба.

т. 16, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Неразгара́ка ’нязграбная, няўмелая асоба’ (кап., Жыв. сл.). Відаць, утворана ад разкарака ці раскірэка ’нязграбная асоба, клышаногі чалавек’ (гл.) пры дапамозе ўзмацняльнага не-, якое было далучана пасля дээтымалагізацыі зыходнага слова; пераход к > г у інтэрвакальным становішчы, як у дыялектным стаган < стакан і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

персана́ж

(фр. personnage, ад лац. persona = асоба)

дзеючая асоба ў мастацкім творы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Важні́чы ’асоба, адказная за ўзважванне’ (Нас.). Да важыць, вага; параўн. ляснічы, паляўнічы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вымяра́льшчык (БРС). Да вымяраць. Калька рус. измеритель (дзеючая асоба) (Крукоўскі, Уплыў, 124).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Касаво́кі ’асоба з косым вокам’. Тыповы складаны прыметнік з другой часткай ‑вокі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Не́дагадзь ’асоба, якой цяжка дагадзіць’ (слаўг., Нар. словатв.). З дагадзіць, гл. гадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

coroner [ˈkɒrənə] n. сле́дчы, які́ вядзе спра́вы аб гвалто́ўнай або́ рапто́ўнай сме́рці; сле́дчы па асо́ба ва́жных спра́вах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deficient [dɪˈfɪʃnt] adj. недастатко́вы, няпо́ўны; недаскана́лы;

a mentally/bodily deficient person асо́ба з абмежава́нымі разумо́вымі/фізі́чнымі магчы́масцямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

noblewoman [ˈnəʊblwʊmən] n. (pl. -women)

1. арыстакра́тка

2. hist. двара́нка

3. тытулава́ная асо́ба; жо́нка пэра (у Англіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)