гравірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Выразаць узоры, надпісы на метале, дрэве, шкле і пад. пры дапамозе спецыяльных разцоў
2. Выразаць клішэ для гравюры.
[Ад фр. graver.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гравірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Выразаць узоры, надпісы на метале, дрэве, шкле і пад. пры дапамозе спецыяльных разцоў
2. Выразаць клішэ для гравюры.
[Ад фр. graver.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́шкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Рытмічна калыхацца, гайдацца з аднаго боку ў другі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бінт, ‑у,
Стужка з марлі
[Ням. Binde.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бі́цэпс, ‑а,
Адна з мышцаў пляча, якая згінае руку ў лакцявым суставе,
[Ад лац. biceps — двухгаловы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блакно́т, ‑а,
Сшытак
[Фр. bloc-notes.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вага́р, ‑а,
1. Рычаг для рэгулявання чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варыёметр, ‑а,
1. Назва некаторых прыстасаванняў для вымярэння
2. У радыётэхніцы — прылада для плаўнай змены індуктыўнасці.
[Ад лац. varius — розны і грэч. metron — мера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аранжарэ́я, ‑і,
Цёплае зашклёнае памяшканне для вырошчвання і зімоўкі паўднёвых раслін
[Фр. orangerie.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсто́йнік, ‑а,
Басейн
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́зімут, ‑а,
1. Вугал паміж плоскасцю мерыдыяна і плоскасцю, якая праходзіць праз пункт назірання і нябеснае цела
2. Вугал, які ўтвараецца ўзятым напрамкам руху і напрамкам на поўнач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)