вы́чысціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Ачысціць сябе ад пылу, гразі; стаць чыстым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрабі́цца, ‑раблюся, ‑робішся, ‑робіцца; зак.

Разм. Скончыць работу. // Стаць непрыдатным да работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акве́ціцца, аквеціцца; зак.

Паэт. Убрацца, набыць прыемны выгляд, стаць прыгажэйшым; расквеціцца, расцвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашалудзі́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пакрыцца шолудзямі, стаць шалудзівым. Парася зашалудзівела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звільгатне́ць, ‑ее; зак.

Стаць вільготным. Паперы ад часу вельмі звільгатнелі, зашмальцаваліся. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разняво́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Збавіцца ад няволі, прыгнёту, прымусу; стаць вольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спра́сціся, ‑дзецца; спрадуцца; пр. спраўся, спралася; зак.

Стаць спрадзеным. Кудзеля спрадзецца пазней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссячы́ся, ссячэцца; ссякуцца; пр. ссекся, ссеклася; зак.

Стаць пасечанымі (пра валасы); пасячыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узве́сціся, ‑вядзецца; зак.

Стаць на баявы ўзвод (пра зброю). Курок лёгка ўзвёўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́рбіцца inen krmmen Rücken mchen; inen krmmen Rücken bekmmen* (стаць згорбленым); krumm wrden (пра спіну)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)