паляве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць больш левым у сваіх палітычных поглядах і перакананнях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паправе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць больш правым па сваіх палітычных поглядах і перакананнях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашчыльне́ць, ‑ее; зак.
Стаць больш шчыльным, шчыльнейшым. Пашчыльнелі атрады чырвоных Непамернаю, новаю сілай. Трус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінкапі́равацца, ‑руецца; зак. і незак.
Спец.
1. Стаць (станавіцца) сінкапіраваным.
2. Зал. да сінкапіраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усушы́цца, усушыцца; зак.
1. Стаць сухім, высушыцца.
2. Убавіцца ў вазе ў працэсе сушкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Thron
m -s, -e трон
den ~ bestéigen* — узысці́ на трон, стаць мана́рхам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áufhelfen
* vi (D)
1) дапамагчы́ стаць на но́гі (каму-н.)
2) пале́пшыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сці́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.
1. Стаць больш павольным (пра рух машыны).
Машыны сцішыліся.
2. Пра гукі, шумы: стаць цішэйшым, бясшумным; сціхнуць.
У зале сцішыліся гукі акардэона.
Перад навальніцай усё сцішылася.
3. Перастаць хвалявацца; супакоіцца, змоўкнуць.
Дзіця паплакала і сцішылася.
4.(1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра з’явы прыроды: паменшыцца ў сіле; спыніцца.
Раніцай дождж сцішыўся.
5. Прыйсці ў стан нерухомасці, спакою.
Мора к вечару сцішылася.
|| незак. сці́швацца, -аюся, -аешся, -аецца і сціша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ачы́сціцца, ачышчуся, ачысцішся, ачысціцца; зак.
1. Стаць чыстым па саставу, пазбавіцца ад чужародных прымесей, бруду. // Стаць свежым, свяжэйшым (пра паветра). // перан. Стаць чыстым у маральных адносінах; пазбавіцца чаго‑н. заганнага. Калі ж чалавек не мог канчаткова ачысціцца ад усяго заганнага, жыццё цяжка помсціла за гэта, скіроўвала на непажаданую дарогу. Хромчанка.
2. Стаць вольным ад наяўнасці каго‑, чаго‑н.; пазбавіцца чаго‑н. Уначы прыціснуў мароз, неба ачысцілася ад хмар і было глыбокае, яснае, як быццам старанна вымытае. Шамякін. Раніцай падзьмуў вецер, разагнаў туман, і ля Карскіх Варот мора амаль зусім ачысцілася ад ільдоў. Бяганская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павы́сіцца, ‑вышуся, ‑высішся, ‑высіцца; зак.
1. Стаць больш высокім. Узровень вады павысіўся. □ Нерастуе лінь з сярэдзіны мая да другой паловы ліпеня, калі тэмпература вады павысіцца да 20–21°C. Матрунёнак.
2. Павялічыцца, стаць большым. Надоі павысіліся. □ [Русаковіч:] Калі ўмела і з душой узяцца за справу, дык і план будзе выкананы, і сабекошт не павысіцца. Крапіва. // Палепшыцца. Павысіліся веды вучняў. Павысіўся культурны ўзровень. Павысіўся аўтарытэт установы.
3. Разм. Перайсці на больш высокую пасаду. Павысіцца па службе.
4. Стаць мацнейшым, стаць больш высокім па тону. І раптам павысіўся ў Міхася голас. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)