вадала́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца падводнымі работамі ў спецыяльным воданепранікальным касцюме.

|| прым. вадала́зны, -ая, -ае.

Вадалазныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

касцюме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па тэатральных касцюмах; работнік касцюмернай.

|| ж. касцюме́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крыміналі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне крыміналістыкі.

|| ж. крыміналі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мадэ́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які робіць мадэлі (у 1 і 2 знач.).

|| ж. мадэ́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пераплётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца пераплётам кніг.

|| ж. пераплётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераплётчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рамані́ст², -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучоны, спецыяліст па раманістыцы².

|| ж. рамані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слаламі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен — спецыяліст па слаламе.

|| ж. слаламі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст з сярэдняй тэхнічнай адукацыяй.

2. Чалавек, які працуе ў галіне тэхнікі, тэхнічных навук.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

звераво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне звераводства; зверагадовец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габлява́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н. габляваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)