ксіло́за

(ад гр. ksylon = дрэва)

монацукрыд з групы пентозаў, які ўваходзіць у склад пекцінавых рэчываў (гл. пекціны), слізяў, геміцэлюлозаў, дрэўны цукар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

поліэлектралі́ты

(ад полі- + электраліты)

палімеры, у склад макрамалекул якіх уваходзяць групы, здольныя да іанізацыі ў растворы (бялкі, нуклеінавыя кіслоты і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эласці́н

(ад н.-лац. elasticus = пругкі)

бялок з групы склерапратэінаў, які ўваходзіць у склад эластычных валокнаў сценак артэрый, скуры 1 інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Stamm

m -(e)s, Stämme

1) ствол

2) пень

3) пле́мя; род; сям’я́, дом

der männliche [wéibliche] ~ — мужско́е [жано́чае] кале́на

◊ der Ápfel fällt nicht weit vom ~ — я́блык ад я́блыні далёка не ко́ціцца

4) асно́ўны [ка́дравы] склад

der ~ der Besúcher — заўсёдашні склад наве́двальнікаў

5) грам. асно́ва (слова)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kadra

kadr|a

ж.

1. кадры; склад, састаў;

~a oficerska — афіцэрскі склад;

~a inteligencji technicznej — кадры тэхнічнай інтэлігенцыі;

biuro (dział) kadra — аддзел кадраў;

~a narodowa спарт. зборная каманда краіны;

2. ~y мн. разм. аддзел кадраў;

kierownik kadra — начальнік (кіраўнік) аддзела кадраў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

экстраве́рт

(англ. extravert, ад лац. extra = па-за + vertere = паварочваць)

псіх. чалавек, псіхічны склад якога характарызуецца накіраванасцю на знешні свет, на кантакты з людзьмі (проціл. інтраверт).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

скро́іць, скрою, скроіш, скроіць; зак., што.

1. Зак. да кроіць (у 1 знач.).

2. Кроячы, зрасходаваць што‑н. Скроіць увесь матэрыял.

3. перан. (звычайна ў форме дзеепрым. зал. пр.). Мець той ці іншы склад (пра чалавека, яго фігуру і пад.). Густабровы, хоць і белабрысы. І ўвесь акуратна скроены, відаць, [хлопец] вясёлы. Такіх дзяўчаты любяць. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

syllable

[ˈsɪləbəl]

1.

n. Gram.

1) склад -у m.

2) гук -у m., сло́ва n.

He never uttered a syllable — Ён не сказа́ў ні сло́ва

2.

v.t.

вымаўля́ць па складо́х

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кама́ндны

1. Kommándo-;

кама́ндны склад Kommándobestand m -(e)s, -bestände;

кама́ндны пункт Geféchtsstand m -(e)s, -stände;

кама́ндны пост Kommándoposten m -s, -;

2. спарт Mánnschaft-;

кама́ндны залі́к Mánnschaftswertung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саста́ў, ‑таву, м.

1. Сукупнасць частак, прадметаў, якія складаюць адно цэлае; склад. Асноўнай задачай лексікалогіі з’яўляецца планамернае навуковае апісанне слоўнікавага саставу мовы і выяўленне гістарычных заканамернасцей яго развіцця. Гіст. лекс. бел. мовы. Па саставу лічэбнікі падзяляюцца на простыя.., складаныя.. і састаўныя. Граматыка. // Сукупнасць элементаў, якія ўваходзяць у хімічнае злучэнне, рэчыва і пад. Састаў глебы. Састаў крыві.

2. Злучэнне, сумесь, раствор, якія складаюцца з розных элементаў або рэчываў. Састаў для бальзамавання. Лекавы састаў.

3. чаго або які. Сукупнасць людзей, з якіх складаецца які‑н. калектыў, арганізацыя (з колькаснага або якаснага боку). Састаў выканаўцаў спектакля. Састаў бюро. □ Цяпер у саставе мясцовых Саветаў рэспублікі 80648 дэпутатаў, больш за 63 працэнты якіх складаюць рабочыя і калгаснікі. Машэраў.

4. (з азначэннем). Асобы, якія складаюць якую‑н. катэгорыю (па роду службы, прафесіі і пад.). Камандны састаў. Выкладчыцкі састаў. Лётны састаў.

5. Рад счэпленых разам чыгуначных вагонаў, падрыхтаваных для адпраўкі ў рэйс. Таварны састаў. Пасажырскі састаў. □ Састаў з двума паравозамі прагрукатаў па мосце за Дняпро. Грахоўскі. Над самым вухам пранізліва закрычаў паравоз — побач праляскаў таварны састаў. Шамякін.

•••

Асабовы састаў — тое, што і асабовы склад (гл. склад ​2).

Рухомы састаў — сукупнасць лакаматываў і вагонаў на чыгунках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)