зацёкшы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. пр. ад зацячы.

2. у знач. прым. Анямелы, набухлы; ацёкшы. Звычайна пасля працы, адчуваючы стомленасць, боль у зацёкшай параненай назе,.. Сяргей складваў усё напісанае ў стосік і ўспамінаў, што трэба зрабіць перавязку. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаго́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае ўзмоцненае выдзяленне поту. Патагонныя сродкі. // у знач. наз. патаго́ннае, ‑ага, н. Сродак, лякарства, якія выклікаюць ўзмоцненае выдзяленне поту. Прапісаць патагоннае. Выпіць патагоннае.

2. перан. Які надта стамляе, вымотвае ўсе сілы. Патагонная сістэма працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураджа́йнасць, ‑і, ж.

1. Здольнасць глебы, расліны і пад. даваць пэўны ўраджай. Павысіць ураджайнасць ільну. □ [Лясніцкі:] — Колькі трэба будзе працы прыкласці, каб вярнуць зямлі даваенную ўраджайнасць. Шамякін.

2. Узровень ураджаю з пэўнай плошчы пасеву. Падлічыць ураджайнасць бульбы з аднаго гектара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалапу́цтва, ‑а, н.

Разм. Уласцівасць шалапутнага; паводзіны, учынкі шалапута. Ледзь-ледзь прымусіла скончыць дзесяць класаў. На працы доўга не заседжваецца, скача з месца на месца, выбірае, дзе менш угінацца трэба... Прычынай такога Ірчынага шалапуцтва Галя лічыла яе прыгажосць. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gusto

[ˈgʌstoʊ]

n., pl. -tos

1) гара́чае захапле́ньне, ахво́та (пра́цы)

2) лю́басьць f.; ціка́васьць, схі́льнасьць f.; густ -у m.

3) маста́цкі стыль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tout

[taʊt]

1.

v.t.

1) дамага́цца, выбіва́ць; шука́ць (кліе́нтаў, пра́цы)

2) расхва́льваць

2.

n.

чалаве́к, які́ шука́е кліе́нтаў; Sl. наво́дчык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arrears

[əˈrɪərz]

n., pl.

1) адстава́ньне, запазьне́ньне n.

His work is in arrears — Ён адста́ў у пра́цы

2) даўгі́ pl., запазы́чанасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акліматыза́цыя

[ад лац. ас = да + клімат]

1) прыстасаванне жывёл і раслін да жыцця ў новых геаграфічных, пераважна кліматычных умовах;

2) прыстасаванне чалавека да жыцця, працы ў новым асяроддзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

праду́кт

(лац. productus = выраблены)

1) тое, што атрымліваецца ў выніку працы чалавека (фізічнай, разумовай);

2) мн. харчы;

3) перан. вынік, рэзультат чаго-н. (напр. класы — п. развіцця грамадства).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прары́ў м

1. Dúrchbruch m -(e)ŝ, -brüche; Éinbruch m -(e)s, -brüche;

2. (у працы) Rückstand m -(e)s, -stände;

ліквідава́ць прары́ў Rückstand áufholen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)