напераво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць;
1. Перамясціць у іншае месца (знаходжання, працы, вучобы і інш.) у вялікай колькасці.
2. Патраціць, расходаваць без асаблівай карысці многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)