Лясе́нства ’вялікі лясны масіў’ (слаўг., Яшк.). Рэгіянальнае ўтварэнне ад ⁺лясеннік, параўн. рус. кастр. лесе́нник (зборн.) ’дрэва, кусты’, рус. (ЛітССР) лесёнок ’лясок’. Аб суфіксе ‑ств‑а гл. Сцяцко (Афікс. наз., 139).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Марошнік 1, моро́шнік ’падтыннік вялікі, Chelidonium majus L.’ ’паўночнік палявы, Knautia arvensis (L.) Coult’ (лельч., Бейл.). Названы паводле таго, што растуць у гушчары кустоў, у гразкіх мясцінах — у марочах (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мастачанне (гумар.) ’майстраванне’ (Юрч.), маста́чны ’майстэрскі, умелы, адмысловы’ (Яруш.). Рус. арханг., вяц. маста́чить ’кеміць у якой-небудзь справе, мець кемнасць, цямлівасць’, тамб. мастачи́на ’добры майстар, вялікі мастак’. Да маста́к (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пала́ц ’вялікі, раскошны, багаты будынак’. З польск. pałac ’тс’ (Кюнэ, Poln., 86), якое праз італ. palazzo з лац. palātium (Брукнер, 392). Ст.-бел. палацъ, полацъ < польск. pałac (Булыка, Запазыч., 234).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Sunday [ˈsʌndeɪ] n. нядзе́ля;
on Sunday у нядзе́лю
♦
a month of Sundays вялі́кі праме́жак ча́су;
your Sunday best infml : Go to the party in your Sunday best. Апраніся па-святочнаму.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
plus1 [plʌs] n.
1. infml плюс; до́брая я́касць, го́днасць;
His experience is a big plus. Яго вопыт – вялікі плюс.
2. даба́вачная, дадатко́вая ко́лькасць
3. math. (таксама plus sign) знак плюс (+)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
łupnąć
łupn|ąć
зак. выцяць, стукнуць; задаць;
~ęli mu wysoki podatek разм. з яго злупілі вялікі падатак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зру́бішча
1. Месца, дзе рабілі зруб, дзе стаяў зруб (Слаўг.).
2. Вялікі зруб (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
паліго́н Вялікі ўчастак поля, дзе праходзяць вайсковыя вучэнні (БРС). Тое ж мане́ж (Ваўк. Сцяшк.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Калада́н, колодан ’гаспадарчы нож з драўлянай ручкай’ (ТС). Дакладных адпаведнікаў з суфіксацыяй ‑ан няма. Бліжэйшыя паралелі: укр. колодач ’вялікі нож’, ’нож, які носяць у ножнах па поясе’, зах.-укр. колодачик, рус. дан., тульск. колодей ’вялікі кухонны нож з драўлянай ручкай’, хоць у гэтым прыкладзе суфіксацыя не вельмі тыповая для такіх утварэнняў. Параўн., аднак, рус. смал. колодейка ’невялікі абрубак дрэва, цурбан’, дзе суфіксацыя, магчыма, генетычна суадносіцца з папярэдняй. Матывацыя ўтварэнняў празрыстая — ’нож, які ўбіваецца ў калодку’ (у адрозненне ад нажоў з тронкамі).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)