інтэграва́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Знайсці (знаходзіць) інтэграл пэўнай функцыі.

2. Кніжн. Аб’яднаць (аб’ядноўваць) часткі чаго‑н. у адно цэлае.

[Ад лац. integrare — узнаўляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Прылада ў выглядзе палачкі з сучкамі на ніжнім канцы для збівання масла, размешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генеты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да генезісу, вывучае паходжанне, развіццё чаго‑н. Генетычная сувязь.

2. Які мае адносіны да генетыкі. Генетычная інфармацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...гонны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: такі, што садзейнічае выдзяленню чаго‑н., названага ў першай частцы слова, напрыклад: глістагонны, патагонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гужы́шча, ‑а, н.

Абл. Вяроўка (для звязвання, прывязвання чаго‑н. і пад.), вужышча. [Касцы] ходзяць цэлым натоўпам размерваць сенажаці — з гужышчам ці доўгім сажнем. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дажда́ць, ‑жду, ‑жджэш, ‑жджэ; зак., каго-чаго.

Разм. Тое, што і дачакаць. Вылі жудкія годы, Яшчэ горшых даждалі, як вайны усясветнай Пракаціліся хвалі. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далібо́г і дальбо́г, выкл.

Разм. Ужываецца для пацверджання чаго‑н., запэўнівання ў чым‑н. — Камбайн — о, гэта мая мара ад самага маленства, далібог. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; ‑пяём, ‑пеяце; заг. дапей; зак., што.

Скончыць спяванне чаго‑н., даспяваць да пэўнага месца. Дапець песню. Дапець раманс да сярэдзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даспява́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае, зак., што.

Скончыць спяванне чаго‑н.; даспяваць да пэўнага месца, часткі. Даспяваць песню.

даспява́ць 2, ‑ае.

Незак. да даспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згарбе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца гарбатым; згарбаціцца. Згарбеў чалавек. Даўно, як помняць яго ў вёсцы, дык гэткі; з чаго, як — забыліся. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)