Verbum

спалуча́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць спалучальнага.

2. Здольнасць, магчымасць спалучэння чаго‑н. з чым‑н. Высокай спалучальнасцю з якаснымі прыметнікамі характарызуецца.. прыслоўе вечна. «Весці».

траці́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Трэцяя стадыя ў развіцці чаго‑н. (звычайна хваробы). Трацічная форма сіфілісу.

2. Звязаны з першым перыядам кайназойскай эры. Трацічны перыяд.

укліні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Уставіць што‑н. клінам у сярэдзіну чаго‑н. // перан. Разм. Уставіць у размову. Уклініць сваё слова ў гутарку.

умясі́ць, умяшу, умесіш, умесіць; зак., што.

1. Добра вымесіць, замясіць цеста.

2. Месячы, дабавіць чаго‑н. у якое‑н. месіва. Умясіць разынкі ў цеста.

упаўнава́жанне, ‑я, н.

У выразе: па ўпаўнаважанню каго-чаго — на падставе дадзеных кім‑н. паўнамоцтваў, даверанасці. Па ўпаўнаважанню народнага кантролю камісія праверыла выдаткаванне сродкаў.

утры́раваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад утрыраваць.

2. у знач. прым. Перабольшаны, скажоны давядзеннем чаго‑н. да крайнасці. Утрыраваныя факты. Утрыраваны вобраз.

фіярыту́ра, ‑ы, ж.

1. Арнаментальны пасаж (у 2 знач.), які ўпрыгожвае мелодыю.

2. перан. Пра што‑н. дабаўленае, прыдадзенае для ўпрыгожання, ажыўлення чаго‑н.

[Іт. fioritura.]

хала́тнасць, ‑і, ж.

Нядобрасумленныя, нядбайныя адносіны да сваіх абавязкаў. Прараб Нядаўні абвінавачваецца ў халатнасці, парушэнні правы тэхнікі бяспекі, у выніку чаго загінуў чалавек. Дадзіёмаў.

цыркуляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які адбываецца па замкнутым кругу; кругавы. Цыркуляцыйны рух.

2. У якім адбываецца кругавы рух чаго‑н. Цыркуляцыйная печ. Цыркуляцыйныя трубы.

шара́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да шарахнуцца.

•••

Шарахацца ў бакі — раптоўна, рэзка мяняць свае погляды, перакананне адносіны да каго‑, чаго‑н., упадаючы ў крайнасць.