памча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

1. каго-што. Пачаць імчаць, везці вельмі хутка.

Коні памчалі павозку.

2. Тое, што і памчацца (разм.).

Воўк памчаў у лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апрабава́ць

(лац. approbare)

1) афіцыйна адобрываць, зацвярджаць што-н., напр. праект, заданне;

2) рабіць праверку, аналіз чаго-н. перш чым пачаць карыстацца (напр. а. машыну, а. новы прэпарат).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зафамілья́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць паводзіць сябе фамільярна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забалансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

Пачаць балансаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заверашча́ць і заверашчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць верашчаць, верашчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завурча́ць і завурчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць вурчаць, вурчэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загнаі́цца, ‑гноіцца; зак.

Пакрыцца, запоўніцца гноем; пачаць гнаіцца. Вочы загнаіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазу́мерыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Пачаць зумерыць. Тэлефон непрывычна зазумерыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заква́каць і закво́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць квакаць, квокаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́даць, ‑ае; зак.

Пачаць падаць.

запада́ць, ‑ае.

Незак. да запасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)