Тузлу́к ‘раствор солі для засолу рыбы, ікры’ (ТСБМ), ‘моцны раствор солі’ (калінк., Арх. ГУ), ‘рыбны расол’ (Сцяшк. Сл.). Запазычана праз укр. ці рус. тузлу́к ‘расол для засолкі рыбы, часцей — ікры’, стараж.-рус. тузлукъ, якія з цюрк. tuzlug (крым.-тат., тат. tuzlug ‘сальніца, расол, падліва’), утворанага пры дапамозе суф. ‑lug ад tuz‑ ‘соль’ (Фасмер, 4, 116; Анікін, 561; Аракін, Тюркизмы вост.-слав., 115–116; ЕСУМ, 5, 670).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mocno

моцна;

wczoraj mocno padało — учора быў моцны дождж;

mocno zbudowany — моцнага целаскладу;

mocno spała — яна моцна спала;

mocno przekonany — моцна перакананы;

trzymaj się mocno! — трымайся!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

steady

[ˈstedi]

1.

adj.

1) ста́лы; рэгуля́рны; нязьме́нны

steady progress — ста́лы по́ступ

2) мо́цны; усто́йлівы

a steady hand — мо́цная, цьвёрдая рука́

steady boat (ship) — усто́йлівы чо́вен (карабе́ль).

3) ро́ўны, раўнаме́рны (пра крок)

4) спако́йны, мо́цны; ураўнава́жаны (пра чалаве́ка)

steady nerves — спако́йныя, мо́цныя нэ́рвы

5) непахі́сны, ста́лы, мо́цны

steady friendship — ста́лая непахі́сная пры́язьнь

6) ста́лы, пава́жны

a steady young man — пава́жны малады́ чалаве́к

7) informal ста́лы, пастая́нны

Mary was his steady girl — Мары́я была́ яго́най ста́лай сымпа́тыяй

2.

v.t.

1) прыво́дзіць у раўнава́гу; рабі́ць усто́йлівым

2) ураўнава́жваць, супако́йваць

3.

interj.

спако́йна! не хвалява́цца!

4.

adv.

ста́ла, раўнаме́рна, непахі́сна

•

- go steady

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shriek

[ʃri:k]

1.

n.

1) мо́цны, прарэ́зьлівы крык, віск, сьвіст -у m.

the shriek of an engineer’s whistle — прарэ́зьлівы гук параво́знага сьвістка́

2) гу́чны ро́гат

2.

v.i.

прарэ́зьліва крыча́ць, вішча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exquisite

[ɪkˈskwɪzɪt]

adj.

1) цудо́ўны, захапля́льны

2) во́стры, мо́цны

exquisite joy — ве́льмі вялі́кая ра́дасьць

3) ве́льмі до́бры; надзвыча́йны, даскана́лы (пра густ, мане́ры)

an exquisite ear for music — даскана́лы музы́чны слых

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bang​2 [bæŋ] n.

1. мо́цны ўдар;

He got a nasty bang on the head. Ён моцна стукнуўся галавой.

2. рапто́ўны шум;

shut the door with a bang ля́пнуць дзвяры́ма

♦

with a bang infml : The party went with a bang. Вечарына прайшла бліскуча.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fast​3 [fɑ:st] adj.

1. ху́ткі, шпа́ркі;

a fast train ху́ткі цягні́к;

2. : be fast спяша́цца (пра гадзіннік);

My watch is ten minutes fast. Мой гадзіннік спяшаецца на 10 хвілін.

3. трыва́лы, мо́цны;

fast colours/dyes трыва́лыя фа́рбы;

hard and fast rules цвёрдыя пра́вілы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sleep​1 [sli:p] n.

1. сон;

a sound sleep мо́цны сон;

get to sleep засну́ць;

get enough sleep высыпа́цца;

go to sleep засына́ць;

send smb. to sleep укла́дваць каго́-н. спаць

2. poet. ве́чны сон, смерць

♦

put animals to sleep усыпля́ць жывёл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

big

I [big]

adj. bigger, biggest

1) вялі́кі, абшы́рны; буйны́

big business — буйны́ капіта́л

2) даро́слы, вы́раслы

You are a big girl now — Ты ўжо́ даро́слая дзяўчы́на

3) informal ва́жны, выда́тны

This is big news — Гэ́та ва́жная навіна́

He is a big man — Ён — выда́тны чалаве́к

4) по́ўны, мо́цны

a big voice — по́ўны, мо́цны го́лас

5) по́ўны самахва́льства

big talk — самахва́льства

6) цяжа́рная

•

- big deal

II [big]

гл. bigg

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ *Наге́льніца, наг§лныца ’раптоўная смерць’ (драг., Нар. лекс.), сюды ж naeŚAHo ’неадкладна, дазарэзу’, наг$лный ’неадкладны’ (драг., З нар. сл.). Пры наяўнасці эўфемістычнага на́гла ’смерць’ (гл.) хутчэй за ўсё звязана з на́глы (< *naglb) ’хуткі, раптоўны’, гл. таксама нагильны; Лаўчутэ непераканаўча збліжае з літ. pageli, pagele ’сырое прамозглае надвор’е, моцны боль’ ад літ. gelti ’моцна, нясцерпна балець; жаліць, раніць’ (Балтизмы, 29), запазычанага ў бел. мову, параўн. геліць ’моцна хацець; ныць; качанець; ванітаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)