альтэрна́тар

(н.-лац. alternator, ад лац. alternare = чаргаваць)

электрычная машына, якая выпрацоўвае пераменны ток.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэра́тар

(ад фр. aeration = аэрацыя, ад гр. aer = паветра)

машына для праветрывання парашковых рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дына́ма

(англ. dynamo, ад гр. dynamis = сіла, моц)

машына для выпрацоўкі пастаяннага электрычнага току.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

электраінтэгра́тар

(ад электра- + інтэгратар)

матэматычная машына, якая прызначана для лічбавага рашэння (інтэгрыравання) дыферэнцыяльных ураўненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

обуча́ющий

1. прич. які́ (што) навуча́е, які́ (што) ву́чыць; які́ (што) абуча́е;

2.;

обуча́ющее устро́йство навуча́льная прыла́да;

обуча́ющая маши́на навуча́льная машы́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

землечарпа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для паглыблення дна рэк, вадаёмаў і пад., якая дастае грунт пры дапамозе чарпакоў, прымацаваных да рухомага ланцуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выліча́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вылічэння (у 1 знач.). Вылічальныя аперацыі.

2. Прызначаны для вылічэнняў. Электронна-вылічальная машына. // Звязаны з арганізацыяй вылічэнняў. Вылічальны цэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменярэ́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для вырэзвання будаўнічых блокаў з прыроднага каменю. Каменярэзная машына.

2. Звязаны з апрацоўкай каляровых і каштоўных камянёў рэзаннем. Каменярэзная фабрыка. Каменярэзная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да разліўкі, прызначаны для яе. Разлівачны пункт нафтабазы. Разлівачная машына. □ Ад плавільнай печы плыў самавіты, увянчаны ззяннем разлівачны коўш. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рата́цыя, ‑і, ж.

1. Ратацыйная друкарская машына.

2. Спец. Перыяд часу, на працягу якога ўсе палі якой‑н. гаспадаркі павінны быць заняты культурамі ў адпаведнасці з севазваротам.

[Ад лац. rotatio — вярчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)