і́мпартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імпарту. Імпартная пошліна. // Увезены з-за мяжы. Імпартнае абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́на, ‑ы, ж.

Асобнае зерне круп.

•••

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай — пра вельмі рэдкую страву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памы́сны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Жаданы, згодны з думкамі; удалы, шчаслівы. [Стахура:] — Ну, вып’ем за памыснае заўтра... Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгрэ́сія, ‑і, ж.

Спец. Адступленне мора з занятай ім раней тэрыторыі, за кошт чаго пашыраецца суша.

[Лац. regressio — рух назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суадка́зчык, ‑а, м.

Той, хто з’яўляецца адказчыкам за якую‑н. справу сумесна з кім‑н. іншым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уплесці.

•••

Уплятаць за абедзве шчакі — есці з вялікім апетытам, прагна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штылява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак.

Стаць (стаяць) без руху з-за штылю (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́рчык

(польск. orczyk, ад ням. Ortsheit)

прыналежнасць запрэжкі: палка з жалезным круком пасярэдзіне, за якую зачэпліваюць пастронкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

феміні́зм

(фр. féminisme, ад лац. femina = жанчына)

грамадскі рух за ўраўноўванне ў правах жанчын з мужчынамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

замо́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца за морам. Даўно заморскія краіны Гукнулі ў вырай журавоў. Бялевіч.

2. Прывезены з-за мора, які прыбыў з-за мора. Заморскія госці. Заморскія тавары. □ За сталом він заморскіх крыніца цякла, Бегла музыка ўкруг на паўмілі. Купала. // Замежны, чужаземны, уласцівы чужым краям. Заморская мода.

3. (звычайна ў спалучэнні са словамі «цуд», «дзіва» і пад.). Уст. Пра што‑н. незвычайнае, нябачанае, дзіўнае. Заморскае дзіва. Заморскіх цуды. Заморскі звер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)