дэблакі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэблакіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзарыента́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэзарыентаваць.

[Фр. désorientation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінфіцы́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэзінфіцыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкадзі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкадзіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкалькава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкалькаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкары́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкарыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкламава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкламаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкларава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэклараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкрэтава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкрэтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнансава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэнансаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)