прыёмнік, ‑а, м.

1. Апарат для прыёму сігналаў, мовы, музыкі, адбіткаў, які выкарыстоўваецца ў электрасувязі, радыётэхніцы, тэлемеханіцы. Прыёмнік электрамагнітных хваль. Шумавы прыёмнік. // Апарат для прыёму радыёвяшчальных перадач; радыёпрыёмнік. Транзістарны прыёмнік. □ Ледзь чутна гучэла прыгожая музыка — працаваў прыёмнік. Шамякін. [Надзя:] — У яе няма ніякага радыё. Дык Міколка аддае свой старэнькі прыёмнік. Хомчанка.

2. Прыстасаванне для прыёму, збірання чаго‑н. Прыёмнік для сцёкавых вод. □ Праз нейкі час пачалі балець плечы, лёгкая драўляная лапата рабілася ўсё цяжэйшай і цяжэйшай, а ў прыёмнік транспарцёра ішоў ужо не такі густы струмень. Дамашэвіч.

3. Установа, якая часова прымае каго‑н. для далейшага размеркавання. Дзіцячы прыёмнік. Вайсковы прыёмнік. □ — Ізаляваць хіба яго [Андрэя Андрэевіча], адаслаць на прыёмнік, няхай на Салаўкі зноў... Лынькоў.

•••

Дэтэктарны прыёмнік — самы просты радыёпрыёмнік, звычайна з крышталічным дэтэктарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюракра́тыя

(фр. bureaucratie)

1) сістэма кіравання, пры якой асноўную ролю выконвае адміністрацыйны апарат, далёкі ад інтарэсаў народа;

2) чыноўніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

відэамагнгтафо́н

(ад відэа + магнітафон)

апарат для запісу на магнітную стужку электрычных сігналаў адлюстравання і гуку з далейшым іх узнаўленнем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідраманіто́р

(ад гідра- + манітор)

апарат, які прымяняецца для размывання горных парод і грунту магутным струменем вады; асноўны сродак гідрамеханізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэфібрыля́тар

(ад дэ- + лац. fibrilla = валаконца)

апарат, прызначаны для спынення фібрыляцыі сардэчнай мышцы ўздзеяннем на яе кароткачасовым электрычным токам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

класіфіка́тар

(ад класіфікацыя)

1) спецыяліст у галіне класіфікацыі;

2) апарат для механічнай класіфікацыі вугалю, руды па велічыні, форме, шчыльнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парабаза́льны

(ад пара- + гр. basis = аснова);

п. апарат — зерні рознай формы і велічыні, размешчаныя каля ядра ў многажгуцікавых аднаклетачных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пульмато́р

(ад лац. puhno = лёгкае + motor = які рухае)

апарат для штучнага дыхання, які нагнятае ў лёгкія кісларод пад ціскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cash​1 [kæʃ] n.

1. ная́ўныя гро́шы, гато́ўка;

cash and carry store кра́ма, яка́я гандлю́е за ная́ўныя гро́шы;

cash on delivery накладны́ плаце́ж;

cash register ка́савы апара́т, ка́са;

pay by/in cash плаці́ць ная́ўнымі грашы́ма;

sell for cash прадава́ць за ная́ўныя гро́шы

2. infml гро́шы;

be short/out of cash не мець гро́шай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; незак., што.

1. Вырабляць што‑н. пры дапамозе штампа (у 1 знач.). Дэталі можна не толькі выточваць, а і штампаваць. Шахавец.

2. Ставіць штамп (у 2 знач.) на што‑н. Штампаваць паперу.

3. перан. Рабіць што‑н. без душы, фармальна, па старых гатовых узорах. Усю зіму раённы апарат Старанна штампаваў калгасам дырэктывы. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)