Verbum

óbsiegen

vi (D, über, gegen A) браць верх (над кім-н., чым-н.); перамагчы́ (каго-н., што-н.)

ein obsiegendes Úrteil — рашу́чы [аднаду́шны] прыгаво́р

verkléistern

vt

1) закле́йваць, заляпля́ць

2) разм. зама́зваць, згла́джваць (супярэчнасці і г.д.)

j-m das Gehírn ~ — разм. забіва́ць галаву́ каму́-н. чым-н.

bekléiden

vt (mit D)

1) апрана́ць (каго-н. у што-н.)

2) абліцо́ўваць, аббіва́ць (што-н. чым-н.)

3)

ein Amt [éine Stéllung] ~ — займа́ць паса́ду

beschäftigen

1.

vt займа́ць, дава́ць рабо́ту

er ist viel [sehr, stark] beschäftigt — ён на́дта заня́ты; ён заня́ты чалаве́к

2.

(sich) займа́цца

(mit D – чым-н.)

Brésche

f -, -n дзі́рка, прало́м; перан. слабо́е ме́сца

für j-n in die ~ spríngen* — дапамагчы́ каму́-н., замяні́ць каго́-н. у чым-н.

ábspeisen

vt (mit D) адкармі́ць (каго-н., чым-н.)

j-n mit léeren Wórten ~ — разм. адкара́скацца (ад каго-н. з дапамогай пустых абяцанак)

an=

аддзял. прыстаўка, указвае на:

1) дакрананне, набліжэнне, злучэнне чаго-н. з чым-н.: ánkleben прыкле́йваць

2) прырост, павелічэнне: ánsteigen падыма́цца i г.д.

Ánregung

f -, -en

1) сты́мул, штуршо́к

auf j-s ~ — па чыёй-н. ініцыяты́ве

etw. in ~ bríngen* — праяві́ць ініцыяты́ву ў чым-н.

2) узбу́джанасць

áufbegehren

vi (gegen A) го́рача пратэстава́ць, апалчы́цца (супраць каго-н., чаго-н.); паўста́ць (супраць каго-н., чаго-н.); абуры́цца (кім-н., чым-н.)

éhestens

a

1) як мага́ хутчэ́й

2) не ране́й як

er kann ~ mórgen hier sein — ён мо́жа быць тут не ране́й, чым за́ўтра