ша́нцавы, ‑ая, ‑ае.
У ваеннай справе — які служыць для акопвання, для будовы акопаў, траншэй і пад. Шанцавая кірка.
•••
Шанцавы інструмент гл. інструмент.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штампо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да штампоўкі (у 1 знач.). Штамповачная вытворчасць. Штамповачны цэх. // Які прызначаецца, служыць для штампоўкі. Штамповачны молат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нача́льства н
1. зборн (начальнікі) die Vórgesetzten; Óbrigkeit f -, -n;
2. (улада) Léitung f -; Beféhlsgewalt f -;
служы́ць пад чыі́м-н нача́льствам j-m unterstéllt [úntergeordnet] sein
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
слу́жачы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад служыць.
2. у знач. наз. слу́жачы, ‑ага, м.; слу́жачая, ‑ай, ж. Асоба, якая працуе па найму ў сферы разумовай або невытворчай фізічнай працы. Рабочыя і служачыя. □ Апанас быў пакрыўджаны і прыніжаны тым, што жонка яго займае адказную пасаду, а ён просты служачы на чыгунцы. Дуброўскі.
3. Дзеепрысл. незак. ад служыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бэ́лька
(польск. belka, ад ням. Balken)
драўляны або жалезабетонны брус, які служыць для падтрымкі столі, падлогі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
генераты́ўны
(лац. generativus, ад generare = нараджаць, ствараць)
які служыць для размнажэння;
г-ыя клеткі — палавыя клеткі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
апо́ра, -ы, ж.
1. Тое, на што можна абаперціся, што служыць для падтрымкі чаго-н.
А. для моста.
Плошча апоры.
2. перан. Дапамога, сіла, што падтрымлівае каго-, што-н.; падтрымка.
Дзеці — а. для бацькоў у старасці.
3. перан. Зыходны пункт, аснова чаго-н.
Вопыт папярэднікаў — а. для далейшых даследаванняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абра́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., што (спец.).
1. Уставіць у раму.
А. партрэт.
2. перан. Акружыць сабой што-н., размяшчацца вакол чаго-н., акружаючы як рамкай.
3. спец. Уводзіць абрамленне ў мастацкі твор; служыць абрамленнем у мастацкім творы.
|| незак. абрамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. абрамле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вернападда́ны, ‑ая, ‑ае.
Уст.
1. Які захоўвае вернасць манарху.
2. у знач. наз. вернападда́ны, ‑ага, м. Той, хто верай і праўдай служыць манарху.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́гер, ‑а, м.
Землясосны снарад, які служыць для вымання зямлі пры паглыбленні дна рэк і пад. [Аксана:] — Мы сёння ўпершыню спрабавалі багер Віланда. Галавач.
[Ад гал. bagger — гразь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)