тамі́ць, тамлю, томіш, томіць;
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тамі́ць, тамлю, томіш, томіць;
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тлу́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прыводзіць да адурэння, пазбаўляе здольнасці ўспрымаць, разумець што‑н.
2. Шумны, гаманлівы, неспакойны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цягані́на, ‑ы,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зямля́, -і́;
1. (у тэрміналагічным значэнні — з вялікай літары). Трэцяя ад Сонца планета, якая круціцца вакол сваёй восі і вакол Сонца.
2. Суша (у адрозненне ад воднай або паветранай прасторы).
3. Глеба, верхні слой кары планеты Зямля, паверхня.
4. Рыхлае цёмна-бурае рэчыва, што ўваходзіць у састаў кары нашай планеты.
5. Тэрыторыя, якая знаходзіцца ў чыім
6. Краіна, дзяржава (
||
||
Зямны паклон — нізкі паклон як выказ глыбокай павагі, удзячнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Вірга́цца ’брыкацца (пра коней)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ля́мец 1, ляме́ц, ля́мац, ля́мяц, ля́міц, ле́мыц, ля́мэць ’тоўсты, шчыльны матэрыял, звалены з воўны, шэрсці’ (
Ля́мец 2 ’гультай’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кто
кто пошёл в театр, кто в кино хто пайшо́ў у тэа́тр, хто ў кіно́;
кто что лю́бит хто што лю́біць;
е́сли кто придёт, скажи́, что я пошёл на рабо́ту калі́ хто пры́йдзе, скажы́, што я пайшо́ў на рабо́ту;
кому́ посла́ть пригласи́тельные биле́ты? каму́ пасла́ць запраша́льныя біле́ты?;
за кем вы стои́те? за кім вы стаіце́?;
кем сде́лана э́та
◊
кто бы ни… хто б ні…;
ма́ло ли кто (ці) ма́ла хто;
кто в лес, кто по дрова́ хто ў лес, а хто па дро́вы, хто ў боб, хто ў гаро́х;
кто кого́ хто каго́;
кто куда́ хто куды́;
кто́-кто, а… хто́-хто, а…
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
смех
послы́шался весёлый смех пачу́ўся вясёлы смех;
◊
подня́ть на́ смех падня́ць на смех;
покати́ться со́ смеху зайсці́ся ад (са) сме́ху;
сме́ха ра́ди дзе́ля сме́ху, на смех;
разрази́ться сме́хом зарагата́ць, пача́ць рагата́ць;
умира́ть со́ смеху захо́дзіцца з ро́гату;
без сме́ху без сме́ху;
не до сме́ху не да сме́ху;
и смех и го́ре
ку́рам на́ смех кура́м на смех;
ло́пнуть от сме́ха ло́пнуць са сме́ху;
не до сме́ху не да сме́ху;
смех да и то́лько смех ды і го́дзе, адзі́н смех;
сме́ху подо́бно сме́ху ва́рта;
как на смех як на смех.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
зве́рху,
1. На паверхні чаго‑н., на чым‑н.
2. У верхняй частцы чаго‑н., над чым‑н.
3. Па паверхні, з вонкавага боку.
4. У напрамку ўніз; з чаго‑н., размешчанага ўверсе.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нала́дзіцца, ‑ладжуся, ‑ладзішся, ‑ладзіцца;
1.
2.
3. Сабрацца, прыладзіцца рабіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)