1. Прымусіць памерці, даўшы атруты. [Стэфа:] — Шкада сабаку. А што з ім? [Гаспадыня:] — Атруцілі. І ведаю нават хто.Савіцкі.— Мама, мама! — пачаў Юрка. — Ты ведаеш, чаму наш Лёнька памёр? Гэта ж Хімка атруціла яго?Гроднеў.// Пашкодзіць, ужыўшы атрутнае рэчыва. Міхал памёр ад сухот, мусіць, бо на вайне атруцілі яму лёгкія ўдушлівым паветрам.Чорны.
2. Зрабіць шкодным што‑н., усыпаўшы атруты. Атруціць ваду.
3.перан. Зрабіць шкодны ўплыў на каго‑, што‑н. [Леанарда:] — Душу мне атруцілі багачы.Клімковіч.
4.перан. Пазбавіць радасці, зрабіць непрыемным. [Аўгіння:] — Пэўна ж, я сама вінавата: на багацце пагалілася. А гэта багацце мне вылезла бокам і атруціла мне жыццё.Колас.Ды хіба мог я меркаваць тады, што гэты рахманы Паўлюк атруціць маё жыццё.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́рамнапрысл.безас.узнач вык es ist éine Schánde;
мне со́рамна ich schäme mich;
мне со́рамна за яго́ ich schäme mich für ihn;
як табе́ не со́рамна! schäme dich!;
як со́рамна! wélche Schánde!, so éine Schánde!;
як табе́ не со́рамна так каза́ць! du solltest dich schämen, das zu ságen!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)