зачырване́цца, ‑еюся, ‑еешся, ‑еецца; зак.

1. Тое, што і зачырванець (у 1 знач.). Наперадзе зачырванеўся школьны дах.

2. Тое, што і зачырванець (у 2 знач.). Зямля была ў прыцемках, а ўсход ужо зачырванеўся. Хомчанка. // Пачырванець ад сораму, збянтэжанасці, хвалявання. Аленка зачырванелася ад сораму і вочы ўніз апусціла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scholastic [skəˈlæstɪk] adj. fml

1. шко́льны, наста́ўніцкі;

scholastic achievements шко́льныя дасягне́нні

2. схаласты́чны, фарма́льны;

scholastic theology схаласты́чная тэало́гія;

dull scholastic reports ну́дныя сухі́я дакла́ды;

a scholastic manner педанты́чная мане́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

statute [ˈstætʃu:t] n.

1. стату́т, заканада́ўчы акт; дэкрэ́т;

statutes at large збор зако́наў;

a statute of limitations зако́н аб тэ́рмінах да́ўнасці

2. уста́ў;

the statute of a school шко́льны ўстаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыфме́тыка ж Arithmétik f -; Réchnen n -s (школьны прадмет);

падру́чнік арыфме́тыкі Réchenbuch n -(e)s, -bücher;

чаты́ры дзе́янні арыфме́тыкі die vier Grúndrechnungsarten [Grúndrechenarten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

схала́стыка

(гр. scholastikos = школьны)

1) сярэдневяковая рэлігійна-ідэалістычная філасофія, якая вызначалася абстрактнымі разважаннямі і фармальнымі лагічнымі мудрагельствамі;

2) перан. фармальныя веды, адарваныя ад жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

szkolny

szkoln|y

школьны;

dziecko w wieku ~ym — школьнік; школьніца;

audycja ~a — радыёперадача для школьнікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пе́чышча, ‑а, н.

Астаткі ад печы (звычайна пасля пажару). Нібы языком, злізаў пажар стары драўляны школьны будынак, пакінуўшы ад яго толькі раскіданыя печышчы. Васілевіч. Казалі, у лагчыне калісьці красавалася вёска, — цяпер на тым месцы не было нават задымленых печышчаў. Мележ. Да вайны тут стаяла вартоўня лесніка. Ад яе засталося толькі печышча. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвента́р, -ру́ м., в разн. знач. инвента́рь;

сельскагаспада́рчы і. — сельскохозя́йственный инвента́рь;

шко́льны і. — шко́льный инвента́рь;

спарты́ўны і. — спорти́вный инвента́рь;

○ жывы́ і. — живо́й инвента́рь;

мёртвы і. — мёртвый инвента́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бакаля́р дзяк, дзячок; школьны настаўнік’ (Нас.); ст.-бел. бакаляр, бакалар, бокалар (з XVI ст.; Нас. гіст.; Гіст. лекс., 107, 222–223), гл. яшчэ Булыка, Запазыч. Укр. бакаля́р ’вучань, шкаляр, дзячок, бакалаўр’ (з XVI ст.). Відавочна, з польск. bakalarz, bakałarz (апошнюю форму адлюстроўвае ст.-бел. бакалар, ст.-укр. бакалар) < лац. baccalaureus (< baccā laureatus ’увенчаны лаўрам’). Гл. Цімчанка, 51; Брукнер, 12; Фасмер, 1, 109; Рыхардт, Poln., 32; Булыка, Запазыч., 35. Бел. бакала́ўр, рус., укр. бакала́вр з лац. baccalaureus (гл. Фасмер, 1, 109; Шанскі, 1, Б, 13–14).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scholastic

[skəˈlæstɪk]

1.

adj.

1) шко́льны, навуча́льны; адукацы́йны

2) схалясты́чны; фарма́льны

2.

n.

1) схаля́ст -а m.

2) сярэдняве́чны тэо́ляг або́ філёзаф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)