они́ два часа́ сража́лись в ша́хматы яны́ дзве гадзі́ны змага́ліся (гуля́лі) у ша́хматы; см.срази́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ракірава́цца
(фр. roquer, ад roc < перс. roch = ладдзя)
рабіць адначасова ход каралём і ладдзёй, калі караля пераносяць цераз адно поле ў бок ладдзі, а ладдзю пераносяць цераз караля і ставяць побач з ім (пры гульні ў шахматы).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
гульня́ж., в разн. знач. игра́;
гу́льні для дзяцей — и́гры для дете́й;
г. ў ша́хматы — игра́ в ша́хматы;
г. ў велікаду́шнасць — игра́ в великоду́шие;
○ алімпі́йскія гу́льні — олимпи́йские и́гры;
◊ г. з агнём — игра́ с огнём;
г. ў жму́ркі — игра́ в жму́рки;
небяспе́чная г. — опа́сная игра́;
г. слоў — игра́ слов;
г. прыро́ды — игра́ приро́ды;
рабі́ць вясёлую мі́ну пры дрэ́ннай гульні́ — погов. де́лать весёлую ми́ну при плохо́й игре́;
г. (не) ва́рта све́чак — игра́ (не) сто́ит свеч
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., каго, чаму і зінф.
1. Перадаць якія‑н. навыкі, веды, уменне рабіць што‑н. Навучыць рамяству. Навучыць гуляць у шахматы. □ [Аляксей] мяне навучыў чытаць і любіць кнігу.Скрыпка.
2.Разм. Падвучыць, падгаварыць зрабіць што‑н. — Хто навучыў вас прадставіць у суд фальшывы план? — грозна спытаў у.. [Рыгора] пракурор.Бажко.
3. Даць параду, указанне. — Барташэвіч, братачка, навучы, як заслужыць [дзявочую ласку]! — не адставаў няпрошаны сведка.Карпюк.[Зарына:] Навучы ты, сасна векавая, Як пакуты мае перажыць...Бачыла.
4. Прымусіць зразумець што‑н., пераканаць у чым‑н. Жыццё навучыла кіраўніка калгаса правільна ацэньваць абстаноўку.«ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
great[greɪt]adj.
1.infml ве́льмі до́бры, выда́тны; цудо́ўны;
be great at smth. уме́ць выда́тна рабі́ць што-н.;
He’s great at chess. Ён выдатна гуляе ў шахматы;
I feel great today! Я адчуваю сябе сёння цудоўна!
2. вялі́кі, выда́тны, слы́нны;
great composers of the past выда́тныя кампазі́тары міну́ўшчыны
3. вялі́зны, веліза́рны
4. : a great deal, a great many шмат, мно́га;
He has travelled a great deal. Ён шмат падарожнічаў.
5. : greatgrandchild пра́ўнук;
great-grandchildren пра́ўнукі;
great-granddaughter пра́ўнучка;
great-grandfather пра́дзед;
great-grandmother праба́бка;
great-grandson пра́ўнук
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ігра́,
1. Выкананне музычнага твора на якім‑н. інструменце. Час ад часу .. [Майбарада] спыняў ігру і, не адрываючы гармоніка ад губ, падоўгу глядзеў у неба, дзе плылі белыя хмаркі.Шамякін.
2. Выкананне сцэнічнай ролі. Поспех, якім карыстаецца «Паўлінка» ў пастаноўцы купалаўцаў, абумоўлен майстэрскай ігрой артыстаў.Ярош.Так забаўляла ўсіх .. ігра [дзядка], што цяпер мала хто ўжо сачыў і за ходам дзеі, і за перажываннямі герояў.Краўчанка.
3. Тое, што і гульня (у 2 знач.). Спартыўныя ігры. Ігра ў шахматы. Ігра ў карты.
4. Хуткая змена, пералівы колераў, святла і пад. Ігра фарбаў. Ігра колераў. □ [Калгаснікі] стаялі і сачылі га дзіўнай ігрой хмар.Шамякін.Коцяцца воды ўдаль, Хваляў чаруе ігра.Лявонны.// Выразная зменлівасць (твару, вачэй і пад.). Ігра мускулаў твару.
5. Наўмысныя дзеянні, якія маюць пэўную мэту; тайныя задумы, інтрыгі. Біржавая ігра. □ Пачулія, зацікаўлены, моўчкі глядзеў на Сімонавы манеўры. Ён хацеў разгадаць ягоную ігру.Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)