Wútausbruch

m -(e)s, -brüche прыпа́дак шале́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ámoklauf

m -(e)s апанта́насць, шале́нства, безразва́жнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

звярэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Станавіцца зверам (у 2 знач.); даходзіць да шаленства. Чым бліжэй падступаў фронт, тым больш звярэлі акупанты. Мележ. Войт з кожным ударам пугі ўсё болей звярэў, ахрып ад дзікай лаянкі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маніяка́льны

(фр. maniacal, ад гр. mania = шаленства, захапленне, цяга)

звязаны з маніяй (напр. м. стан).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манья́к

(фр. maniaque < с.-лац. inaniacus, ад гр. mania = шаленства, захапленне, цяга)

чалавек, ахоплены маніяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-ман

(гр. mania = шаленства; захапленне, цяга)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «заўзяты аматар».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шал м.

1. (шаленства, раз’юшанасць) Raseréi f -;

2. (гарэзлівасць) Úngezogenheit f -; Streich m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шалёны, -ая, -ае.

1. Хворы на шаленства (у 1 знач.).

Ш. воўк.

2. Які страціў разважлівасць, цвярозы розум.

Шалёная, што ты надумала рабіць!

3. перан. Вялікай сілы, напружаны; нястрыманы ў пачуццях.

Шалёная скорасць.

4. перан. Неўтаймоўны, люты.

Ш. характар.

5. перан. Выпадковы, бязладны.

Шалёная куля.

◊

Шалёныя грошы — грошы, якія лёгка дастаюцца і таму расходуюцца неэканомна.

Шалёныя цэны (разм.) — вельмі высокія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Захварэць на шаленства; звар’яцець.

2. Разм. Прыйсці ў стан раз’юшанасці; здурнець ад страху. — Ашалець трэба ад усёй гэтай бухгалтэрыі! — гаворыць Шарэйка. Брыль. [Наздрэйка:] — Ды што ты, чалавек! Ашалеў?!... Што ты мне вокны б’еш? Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lunacy

[ˈlu:nəsi]

n., pl. -cies

1) вар’я́цтва, шале́нства n.

2) безразва́жнасьць f., вялі́кае глу́пства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)