го́ласна, прысл.

Уголас, не шэптам. Голасна чытаць. // Гучна, моцна. Малатарня гула, і таму гаварыць прыйшлося ненатуральна голасна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́сіка, ‑і, ДМ ‑сіцы, ж., зб.

Узорныя, класічныя творы літаратуры і мастацтва. Чытаць класіку. Руская оперная класіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́лас нареч.

1. вслух;

чыта́ць у. — чита́ть вслух;

2. (нарочито громко) во всеуслы́шание, громогла́сно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

sylabizować

незак. чытаць па складах, слібізаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgłoskować

незак. чытаць па складах, слібізаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

preach [pri:tʃ] v.

1. прапаве́даваць (таксама перан.);

Christ began to preach to large crowds. Хрыстос пачаў прапаведаваць вялікім натоўпам людзей.

2. чыта́ць про́паведзь

3. павуча́ць, чыта́ць мара́ль

♦

preach to the converted ≅ лама́цца ў адчы́неныя дзве́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дапамо́жны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для дапамогі каму-, чаму-н.; падсобны.

Д. матэрыял.

2. Неасноўны, дадатковы.

Д. цэх.

Дапаможная гаспадарка.

○

Дапаможны дзеяслоў — асабовая форма дзеяслова, што ўжыв. для выражэння аналітычных дзеяслоўных форм або састаўнога выказніка, напр.: быў настаўнікам, буду чытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бараба́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак.

1. Біць у барабан (у 1 знач.).

2. Часта і дробна стукаць па чым-н. (разм.).

Дождж барабаніць.

3. перан., што і без дап. Гучна, невыразна, без майстэрства гаварыць, чытаць, іграць на якім-н. інструменце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

малі́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. У веруючых: тэкст, які чытаецца, калі звяртаюцца да Бога ці святых.

Чытаць малітву.

2. Маленне, звяртанне з малітвай да Бога, святых.

М. скончылася.

|| прым. малі́твены, -ая, -ае і маліто́ўны, -ая, -ае.

М. спеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Prédigt

f -, -en

1) каза́нне, про́паведзь

éine ~ hálten* — чыта́ць про́паведзь [ка́зань]; перан. чыта́ць мара́ль [ната́цыі]

2) перан. павуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)